Πλαίσιο λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση υπηρεσιών Τεχνολογιών Πληροφορικής Επικοινωνιών (ΤΠΕ) στις ναυτιλιακές εταιρίες

Abstract

Στο σύγχρονο και μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον της Ναυτιλιακής Βιομηχανίας και ειδικότερα των ναυτιλιακών εταιριών οι Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών είναι πολύ σημαντικές λειτουργίες για τη λειτουργία της επιχείρησης και την επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Η εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων και ειδικά ΤΠΕ , έχει αναδειχθεί ως επιχειρηματική στρατηγική για να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις ανταγωνιστικό πλεονέκτημα . Η παρούσα διατριβή στοχεύει στην ανάπτυξη ενός πλαισίου-μεθοδολογίας λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων ΤΠΕ που θα μπορεί να εφαρμοστεί στις ναυτιλιακές εταιρίες αφού προηγουμένως έχουν ερευνηθεί και εντοπιστεί οι παράγοντες – κριτήρια που επηρεάζουν την λήψη απόφασης εξωτερικής ανάθεσης ΤΠΕ.. Μέσα από τη συγκριτική ανάλυση των δυνητικά κατάλληλων πολυκριτηριακών μεθόδων λήψης απόφασης για την επιλογή της βέλτιστης εναλλακτικής λύσης βάσει σταθμισμένων κριτηρίων όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών ΤΠΕ στις ναυτιλιακές εταιρίες , επιλέχθηκε η Αναλυτική Ιεραρχική Διαδικασία ( AHP ) ως καταλληλότερη μεθοδολογία .Οι παράγοντες - κριτήρια που επηρεάζουν την λήψη απόφασης για εξωτερική ανάθεση ΤΠΕ στις ναυτιλιακές εταιρίες εντοπίστηκαν με βιβλιογραφική έρευνα και με ποιοτική έρευνα πεδίου ,συνεντεύξεις με 20 ειδικούς επαγγελματίες , εμπειρογνώμονες και στελέχη Πληροφορικής ναυτιλιακών ώστε να περιληφθούν στο μοντέλο μας οι παράγοντες που είναι πολύ σημαντικοί –κρίσιμοι για τη Ναυτιλία παράγοντες . Για την ανάπτυξη του μοντέλου – μεθοδολογίας λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων ΤΠΕ βάση σταθμισμένων κριτηρίων με τη χρήση της μεθόδου ΑΗΡ έγινε ανάλυση και σύνθεση μοντέλων λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων ΤΠΕ που χρησιμοποιούνται σε επιχειρηματικούς τομείς εντός και εκτός Ναυτιλίας . Τελικά αναπτύχθηκε ένα μοντέλο – μεθοδολογία λήψης απόφασης βασισμένο στις ιδιαιτερότητες και προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Ναυτιλίας . Η στάθμιση των κριτηρίων λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση ΤΠΕ στις ναυτιλιακές εταιρίες έγινε με ποσοτική έρευνα πεδίου με ερωτηματολόγια σε 60 στελέχη Πληροφορικής ναυτιλιακών εταιρίων .(μικρών μεσαίων και μεγάλων ). Ό έλεγχος και ή αξιολόγηση του μοντέλου έγινε με δοκιμή- εφαρμογή του μοντέλου λήψης απόφασης για την επιλογή του τρόπου παροχής υπηρεσιών σε ένα μικρό αριθμό ναυτιλιακών εταιριών (6 μικρές μεσαίες και μεγάλες) ώστε να δοκιμαστεί και να ελέχθη η ορθότητα των αποτελεσμάτων του ( αν τα αποτελέσματα που δίνει το μοντέλο μας είναι λογικά και αναμενόμενα ) ώστε να επικυρωθεί το μοντέλο μας. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε από την εφαρμογή-δοκιμή και τον έλεγχο του μοντέλου μας σε ναυτιλιακές εταιρίες όλων των μεγεθών ότι το μοντέλο μας είναι αξιόπιστο και τα αποτελέσματα προκύπτουν από την εφαρμογή του μοντέλου μας είναι ορθά ,αναμενόμενα και λογικά και έτσι το προτεινόμενο μοντέλο επικυρώνεται .Έτσι το προτεινόμενο μοντέλο είναι αξιόπιστο και δεν θα χρειαστεί βελτίωση ,παρεμβάσεις και αλλαγές. Ο εντοπισμός των κρισίμων παραγόντων – κριτηρίων που επηρεάζουν τη λήψη απόφασης για εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων ΤΠΕ στις ναυτιλιακές εταιρίες και η ανάπτυξη του μοντέλου – μεθοδολογίας λήψης απόφασης για εξωτερική ανάθεση δραστηριοτήτων ΤΠΕ στη Ναυτιλία βάση σταθμισμένων κριτηρίων ,το οποίο είναι βασισμένο στις ιδιαιτερότητες και προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Ναυτιλίας αποτελούν τη βασική συνεισφορά της παρούσας έρευνας στην επιστήμη

In the recent years, outsourcing has emerged as a business strategy in order to gain the competitive advantage, various industries ranging from manufacturing, banking, finance, marketing and education to a plethora more successfully use it. Information and Communication Technologies are very important functions for the operation of business and achievement the competitive advantage in the changing business environment of Maritime industry, especially in Shipping companies. Despite the ongoing debate over its business benefits and risks, information systems (IS) outsourcing ,has become so pervasive, that shipping companies cannot ignore it. In spite of concerns about decreased control, more and more shipping companies today are moving towards outsourcing IT functions, to save time and money.ICT Outsourcing decision is a multi-criteria decision making problem, which includes evaluation factors. In order to choice the best alternative for ICT sourcing in shipping companies , it is crucial to consider both qualitative and quantitative factors simultaneously.This thesis aims at developing a decision making framework-methodology for outsourcing ICT activities that can be implemented in shipping companies.We have researched and identified the factors which drive the shipping companies to ICT outsourcing decision. Through comparative analysis of potential suitable multicriteria decision methods for choosing the best alternative ,which is based on weighted criteria for provision of ICT services in Shipping companies, we selected the Analytical Hierarchy Process (A.H.P) as the most appropriate method. The factors that affect ICT outsourcing decision, were recorded by the state of the art review in several IT sectors and a qualitative field research (Interviews with 20 IT Experts in Maritime Industry) so that the factors- criteria which were included in our model ,are only the impotant for the Shipping companies .For the development of the decision model, to outsource ICT activities, which is based on weighted criteria using the AHP method ,It became analysis and synthesis of decision models for ICT outsourcing that are used in business sectors within and outside of Shipping Industry. Finally developed a decision model that was adapted to the special needs of Shipping companies. The criteria and sub-criteria for ICT outsourcing in shipping and their weight ranking were provided from quantitative field research by questionnaires in 60 IT managers of shipping companies(Small medium and large). .Finally, an ICT outsourcing decision framework that can be implemented in shipping companies, was developed. The evaluation of the model became by implementation of proposed decision model to a small number of shipping companies (6 small medium and large) so the model was tested and validated. In conclusion we can say that the application-testing of our proposed model in shipping companies of all sizes, approved that the proposed model is reliable and results from the application of our model are correct and reasonable so the proposed model is validated. Thus, the proposed decision model is reliable and it will not need improvement and changes.