Η συμβολή της τηλεπισκόπησης και των γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών στην έρευνα για τον εντοπισμό υπόγειων υδάτων:εφαρμογή στη νήσο Λέσβο

Abstract

Στην παρούσα εργασία αρχικά έγινε μια βιβλιογραφική ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας και συγκεκριμένα όσον αφορά στις εφαρμογές της Τηλεπισκόπησης και των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών στην Υδρογεωλογική Έρευνα. Στην συνέχεια, αναδεικνύεται η συμβολής της Τηλεπισκόπησης και των Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών στην έρευνα για τον εντοπισμό υπόγειων υδάτων μέσω της επεξεργασίας συγκεκριμένων δεδομένων όπως είναι α) η πυκνότητα του υδρογραφικού δικτύου, β) η πυκνότητα γραμμώσεων, γ) η πυκνότητα των γεωτρήσεων, δ) οι κλίσεις του εδάφους, ε) η καμπύλη απορροής και στ) η λιθολογία της νήσου Λέσβου. Ορισμένα από τα δεδομένα αυτά προκύπτουν κατόπιν ανάλυσης και επεξεργασίας δορυφορικής εικόνας Quickbird, χωρικής ανάλυσης 2,5 μ. Κάποιες από τις προαναφερθείσες παραμέτρους, έχουν ανάλογη ή αντιστρόφως ανάλογη σχέση με την πιθανότητα εύρεσης υπόγειων υδάτων στην περιοχή μελέτης. Συνακόλουθα εφαρμόζεται αναλόγως, μια αύξουσα και μια φθίνουσα συνάρτηση, έτσι ώστε να προκύψουν χάρτες ποσοστιαίων πιθανοτήτων εύρεσης υπόγειων υδάτων κατόπιν μελέτης κάθε επιμέρους παραμέτρου. Απότοκος των ανωτέρω διεργασιών είναι η δημιουργία ενός συγκεκριμένου μοντέλου μέσω του οποίου η υπό μελέτη περιοχή θα διαχωρίζεται σε τρεις ζώνες ποσοστιαίας πιθανολόγησης ύδατος. Τελικά, ένα σημαντικό συμπέρασμα που προκύπτει ύστερα από την εφαρμογή του μοντέλου, είναι πως υποδεικνύονται περιοχές όπως είναι αυτές της Αγιάσου, του Μανταμάδου, βόρεια του δήμου Ευεργέτουλας και σε διάσπαρτα σημεία του δήμου Ερεσού, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως περιοχές μέγιστης υδροφορίας. Εντούτοις, αυτές οι περιοχές δεν έχουν αξιοποιηθεί κατάλληλα από την τοπική κοινωνία και τους αρμόδιους φορείς γενικότερα.