Διαχείριση επικινδυνότητας στην παράκτια ζώνη στο πλαίσιο της οδηγίας 96/82 ΕΚ (SEVEZO II): η περίπτωση του Δήμου Γαζίου Κρήτης

Abstract

Οι ενδεχόμενες αλλαγές και τα προβλήματα που θα δημιουτγήσει ένα Βιομηχανικό Ατύχημα Μεγάλης Έκτασης (ΒΑΜΕ) σε μία παράκτια ζώνη, θα επηρεάσουν αρνητικά το κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον σε κατευθύνσεις και εκτάσεις που δεν είναι αναμενόμενες εξ αρχής. Η Ολοκληρωμένη Διαχείριση μιας παράκτιας ζώνης (ΟΔΠΖ) με επικίνδυνες Βιομηχανίες που υπάγονται στην οδηγία SEVESO II (96/82 ΕΚ) εξετάζει όλες τις παραμέτους που δημιουτγούνται στο πλέγμα αλληλεξάρτησης τηε βιομηχανικής δραστηριότητας και της κοινωνικής και περιβαλλοντικής ισορροπίας με σκοπό τη βιώσιμη ανάπτυξη.Στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η διαχείριση του κινδύνου διασφαλίζεται από την οδηγία SEVESO II και εξαρτάται από την πληρότητα και υπευθυνότητα των διοικητικών και ελεγκτικών μηχανισμών. Στη παρούσα διατριβή εξετάζονται οι νομοθετικές, κοινωνικό-οικονομικές και περιβαλλοντικές παράμετροι που έχουν σχέση με τα ΒΑΜΕ και οι οποίες μπορούν να επηρρεάσουν τον προγραμματισμό και την εφαρμογή της ΟΔΠΖ, αναδεικνύονται οι σχέσεις εξάρτησης μεταξύ του ΟΔΠΖ και της διαχείρισης της επικινδυνότητας και η αναγκαιότητα παράλληλης αξιολόγησης και ανάλυσης των κινδύνων κατά τα σχέδια εφαρμογής της ΟΔΠΖ και παρουσιάζονται οι κύριες κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από ΒΑΜΕ στην παράκτια ζώνη.Για την απόκτηση μιας εμπειρικής βάσης για την κατανόηση των κινδύνων από ΒΑΜΕ στα πλαίσια της ΟΔΠΖ διεξάχθηκε ποσοτική έρευνα πληθυσμού στο δήμο Γαζίου Κρήτης στην παράκτια ζώνη του οποίου λειτουργούν εγκαταστάσεις που υπάγονται στην οδηγία SEVESO II. Τα αποτελέσματα της έρευνας σε 240 κατοίκους αναλύθυηκαν με το πρόγραμμα SPSS N13 και αποτυπώθηκαν οι κυρίαρχες κοινωνικές απόψεις, αντιλήψεις και στάσεις απέναντι στις έννοιες της βιώσιμης ανάπτυξης της παράκτιας ζώνης και στους κινδύνους από τις βιομηχανίες.