Διαχείριση ποιότητας νερών κολύμβησης: επιβίωση Enterococcus faecium σε περιβαλλοντικές συνθήκες διαφορετικών περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Abstract

Ο εντερόκοκκος (βακτήριο δείκτης κοπρανώδους προέλευσης που χρησιμοποιείται ευρύτατα στις μικροβιολογικές αναλύσεις θαλασσίων υδάτων) όταν καταλήξει στο θαλάσσιο περιβάλλον αντιμετωπίζει πλήθος από βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες που συντελούν στην ελάττωση του. Η βαθμός επίδρασης της ηλιακής ακτινοβολίας, της αλατότητας και της θερμοκρασίας στον εντερόκοκκο, εξετάστηκε εργαστηριακά για δυο διαφορετικά παράκτια περιβάλλοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ρυθμός μείωσης εμφάνισε διαφορετική συμπεριφορά των βακτηρίων με καλύτερη επιβίωση στις συνθήκες Β. Θάλασσας από αυτές της Ανατολικής Μεσογείου. Σε συνθήκες Ανατολικής Μεσογείου (Τ=24ο C, P=14 ώρες φωτοπερίοδο, S=39 ο/οο) η επιβίωση του εντερόκοκκου διήρκησε 20 ημέρες σε αντίθεση με τις συνθήκες Βορείου Θαλάσσης (Τ=17ο C, P=16 ώρες φωτοπερίοδο, S=33 ο/οο) όπου η επιβίωσή του ξεπέρασε τις 30 ημέρες. Η στατιστική επεξεργασία έδειξε η θερμοκρασία να είναι ισχυρός ανασταλτικός παράγοντας της επιβίωσης του εντερόκοκκου στο θαλασσινό νερό. Η Ενιαία Ευρωπαϊκή πολιτική στον έλεγχο των νερών κολύμβησης πιθανόν να μην ανταποκρίνεται στις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στις θάλασσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι η επιβίωση των λυματικής προέλευσης βακτηριδίων έδειξε να διαφέρει.

When enterococci (fecal indicator bacteria, which are commonly enployed in marine microbiological analysis) come to marine environment, they face a number of biotic and abiotic factors which contribute to the diminishment of their population. The effect of enterococci exposure to solar radiation, salinity and temperature was examined in laboratory conditions simulating two widely different coastal environments of the European Union. Die-off rates from log-linear survival curves indicated a different bacterial behavior with a longer survival at North Sea conditions compared to Eastern Mediterranean Sea conditions. In Eastern Mediterranean conditions (Τ=24ο C, P=14 hours of sunlight, S=39ο/οο) the enterococci survived for 20 days in contrast to North Sea conditions (Τ=17ο C, P=16 hours of sunlight, S=33ο/οο)where their survival exceeded a period of 30 days. Statistical analysis indicated that temperature is an important factor affecting enterococci survival in sea water. Uniform European policy as far as bathing water management is concerned, appears not to have taken into account the actual sea water conditions, in bathing beaches of different countries of the European Union.