Γυναίκες και εργασία στην εθνογραφία της αγροτικής Ελλάδας

Abstract

Η μελέτη εστιάζεται στην γυναικεία εργασία στην εθνογραφία της αγροτικής Ελλάδας. Η δυαδική αντίστιξη δημόσιου/ιδιωτικού αποτέλεσε το κυριότερο αναλυτικό εργαλείο για τη μελέτη της γυναικείας εργασίας μέχρι το 1970, όπου οι γυναίκες θεωρούνταν υποταγμένες στην ανδρική κυριαρχία και η δράση τους περιοριζόταν μόνο στην οικιακή σφαίρα. Ωστόσο, η κριτική που ασκήθηκε στην δυαδική αντίστιξη δημόσιο/ιδιωτικό κατά την δεκαετία του 1980 συνέβαλε στην ανάδειξη της δράσης των γυναικών εκτός του οίκου. Η μελέτη βασίζεται σε βιβλιογραφική έρευνα εθνογραφικών κειμένων του ελληνικού αγροτικού χώρου, καθώς και σε ανθρωπολογικά κείμενα που σχολιάζουν τις εθνογραφίες και αναφέρονται στο σχετικό θεωρητικό πλαίσιο τους.Το πρώτο κεφάλαιο, αναφέρεται σε εθνογραφικές μελέτες της γυναικείας εργασίας μέχρι την δεκαετία του 1970, οι οποίες υιοθετούν τη δομιστική θεωρία και αντιμετωπίζουν την εργασία των γυναικών να εντάσσεται εντός του οικιακού χώρου, ενώ οι άνδρες δραστηριοποιούνταν στο δημόσιο χώρο. Το δεύτερο κεφάλαιο, αναφέρεται στις εθνογραφικές έρευνες κατά την δεκαετία του 1980 και μετά, όπου οι γυναίκες προσεγγίζονται ως δρώντα υποκείμενα και ερευνώνται οι τρόποι με τους οποίους νομιμοποιείται η δράση τους εκτός του οικιακού χώρου. Στο πλαίσιο αυτό αναλύεται η εργασία των γυναικών εντός και εκτός του οίκου ως εργασία σημαντική, και ερευνάται πώς οι γυναίκες μέσω της εξω-οικιακής τους εργασίας αποκτούν την δυνατότητα να διεκδικήσουν οικονομική και προσωπική αυτονομία.Στο τρίτο κεφάλαιο, αναλύονται οι κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές στις ελληνικές αγροτικές κοινωνίες και τις επιπτώσεις που επέφεραν αυτές οι αλλαγές στην οικιακή και την εξω-οικιακή εργασία των γυναικών, αμειβόμενη και μη εργασία και τον τρόπο με τον οποίο αυτές σχετίζονται με τις αλλαγές στις οικογενειακές σχέσεις και τις έμφυλες ταυτότητες.Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα της βιβλιογραφικής έρευνας.