Η εφαρμογή της βιογραφικής μεθόδου για την καταγραφή ιστοριών ζωής απεξαρτημένων από ναρκωτικές ουσίες ατόμων και γονέων τους

Abstract

Σήμερα στην Ελλάδα η στροφή προς τα σκληρά ναρκωτικά, η εξάρτηση και οι συνακόλουθοι θάνατοι αποτελούν γεγονός, σύμφωνα και με επίσημα στοιχεία της Έκθεσης για τα Ναρκωτικά στην Ελλάδα από το Συντονιστικό Όργανο Δίωξης Ναρκωτικών. Πολλοί από αυτούς που ασχολούνται με το πρόβλημα των ναρκωτικών στη σημερινή εποχή, μιλούν για μάστιγες και κυκεώνες της κοινωνίας. Άλλοι πάλι προσεγγίζουν το θέμα απ’ την πλευρά των εξαρτημένων με αποστασιοποίηση φυσικά, με συναισθήματα δήθεν συμπόνιας, άλλοτε και λύπησης για το κακό που τους συνέβη και με ολοφάνερες τις διαδικασίες διάκρισης ενσωματωμένες στις συνειδήσεις τους.Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθεί η βιογραφική μέθοδος ως ερευνητικό εργαλείο καταγραφής ιστοριών ζωής απεξαρτημένων και γονέων τους και να διερευνηθεί η ζωή ως περιθωριακή πραγματικότητα. Σκοπός να δοθεί φωνή σε αυτούς τους ανθρώπους, του κόσμου από τα «κάτω», όπως θα τον χαρακτήριζαν πολλοί. Aποκαλύπτονται οι δυνάμεις της σύγκρουσης, αλλά και της αλλαγής. Πέραν αυτών το περιθώριο, εκτός του εγκληματολογικού και κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζει, αποκτά και πολιτική χροιά. Γίνεται αναφορά των ναρκωτικών ουσιών, παρουσιάζονται οι φορείς απεξάρτησης στην Ελλάδα σήμερα, τόσο οι επίσημοι όσο και οι ανεπίσημοι (μη κρατικοί φορείς), αποτυπώνεται η λειτουργία και η αποτελεσματικότητα των φορέων απεξάρτησης, τόσο σε ζητήματα απεξάρτησης όσο και κοινωνικής επανένταξης των τοξικομανών και καταγράφονται οι διαδικασίες διάκρισης θεραπείας και ποινικοποίησης μεταξύ των κοινωνικών στρωμάτων.