Η εφαρμογή του Sarbanes - Oxley Act στις ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες

Abstract

Ο νόμος Sarbanes - Oxley (SOX) τέθηκε σε ισχύ στις ΗΠΑ το 2002. Ο νόμος άλλαξε τα ισχύοντα μέχρι τότε, όσο αφορά στο πληροφοριακό περιεχόμενο των δημοσιευόμενων λογιστικών καταστάσεων και της χρηματοοικονομικής ενημέρωσης των επενδυτών σχετικά με την αποδοτικότητα των επιχειρήσεων. Ο SOX στοχεύει στην εξάλειψη της ελλιπούς χρηματοοικονομικής πληροφόρησης και της χειραγώγησης των επενδυτών. Ρυθμίζει τα υπάρχοντα μέχρι τότε προβλήματα εταιρικής διακυβέρνησης όπως:Απολαβές της διοίκησης.Ανικανότητα ή η αδυναμία του διοικητικού συμβουλίου και της επιτροπής λογιστικού ελέγχου.Αναποτελεσματικότητα ή η εξάρτηση των ελεγκτών.Αδύναμοι ή ανύπαρκτοι εσωτερικοί έλεγχοι.Αδύναμη διαχείριση των κινδύνων.Ατιμωρησία των παραβατών.Με τον SOX γίνονται αυστηρότερες οι διατάξεις σχετικά με την ορθότητα και την ακρίβεια των δημοσιευόμενων λογιστικών πληροφοριών καθώς και την αποτελεσματικότητα των συστημάτων εσωτερικού ελέγχου τα οποία οφείλει να βεβαιώνει η διοίκηση. Ρυθμίζει τον διορισμό των ελεγκτών λογιστών και τις απολαβές τους. Ο SOX καθορίζει πολλές πράξεις πλέον ως κακουργήματα με απώτερο σκοπό την αποκατάσταση και αναβάθμιση της εμπιστοσύνης των επενδυτών προς τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων. Οι Ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες επέλεξαν τα τελευταία χρόνια την εισαγωγή τους στα Αμερικανικά πανεπιστήμια. Ως επακόλουθο της απόφασης αυτής είναι η εφαρμογή του SOX. Μέχρι σήμερα, οι υπόψη εταιρείες δεν είχαν εγκατεστημένο κανένα σύστημα εσωτερικού ελέγχου. Οι Ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες καλούνται να εφαρμόσουν αυστηρότερες διαδικασίες ελέγχου και την βελτίωση της εμπιστοσύνης των επενδυτών προς τις εταιρείες και την ναυτιλία κατ’ επέκταση. Τα οφέλη και τα κόστη από την εφαρμογή είναι αρκετά και αναλύονται στην παρούσα εργασία για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το σημαντικό κόστος σε χρόνο, χρήμα και άλλους πόρους από την εφαρμογή του SOX σε αντιπαράθεση με την μεγαλύτερη διαφάνεια, υπευθυνότητα και προστασία των επενδυτών, που παρέχουν την δυνατότητα στην εταιρεία να αντλεί χαμηλού κόστους κεφάλαια από το χρηματιστήριο.