Oι ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο

Abstract

Ιστορικά Ελλάδα και Τουρκία ποτέ δεν είχαν σχέσεις αρμονίας και φιλίας ως γειτονικοί λαοί. Οι περίοδοι ηρεμίας που έχουν υπάρξει στην περιοχή είναι λίγοι, ενώ έχουν υπάρξει πολλές περισσότερες περίοδοι σύγκρουσης οι οποίες έχουν σημαδέψει τις σχέσεις τους. Παρά μια περίοδο σχετικής ηρεμίας μεταξύ αυτών των χωρών από το 1920 έως το 1950, από το 1974 αυτό έχει αλλάξει , αυτό αφορούσε κυρίως τα θέματα: 1.) Κύπρος και 2.) Αιγαίο πέλαγος. Αυτό βέβαια που πρέπει εδώ να τονιστεί είναι ότι επίσημα η Ελλάδα θεωρεί ως μοναδικό θέμα διαφοράς μεταξύ των δύο χωρών το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας. Όλες οι διαφορές αυτές έχουν προκαλέσει την συγκέντρωση δυνάμεων στρατού και ναυτικού κατά τη διάρκεια των ετών και έχουν φτάσει κάποιες φορές στα όρια ακόμη και του πολέμου . Άρα, είναι προφανές ότι η σταθερότητα στην περιοχή και, συνεπώς, στην Ευρώπη συνολικά, διατρέχει κίνδυνο και επομένως πρέπει να αποκατασταθεί μέσω της λύσης των διαφορών μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας. Το ζήτημα στο Αιγαίο έχει προκληθεί με αφορμή τα ζητήματα του: 1.) του εύρους των χωρικών υδάτων,2) την υφαλοκρηπίδα, 3) τον έλεγχο του Αιγιακού εναέριου χώρου, 4.)την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, και 5) την κυριαρχία των διάφορων μικρών νησιών και βραχονησίδων στο Αιγαίο. Όλες είναι χωριστές διαφορές αλλά συγχρόνως αλληλοεξαρτούνται. Αν και αυτή η εργασία θα περιγράψει κάθε θέμα χωριστά είναι σχεδόν αδύνατο να λυθεί ένα από τα προβλήματα αυτά χωρίς την λύση συγχρόνως και των άλλων. Είναι σημαντικό να επιλυθούν αυτές οι διαφωνίες στον Αιγαίο στο εγγύς μέλλον για πολλούς λόγους που αναφέρονται σε όλη αυτήν την εργασία. Οι πρόσφατες διαπραγματεύσεις και οι σχέσεις αναθέρμανσης είναι ενθαρρυντικές, όμως οι διαπραγματεύσεις είναι ακόμα περιορισμένες στο πεδίο και μικρές σε διάρκεια. Αυτή η εργασία στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στο ζήτημα αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών του Αιγαίου .Το κεφάλαιο δύο στην διαφορά περί την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, χωρικά ύδατα ,εναέριος χώρος, FIR Αθηνών , το τρίτο κεφάλαιο ασχολείτο με τις Βραχονησίδες και τις τουρκικές απόψεις περί ''γκρίζων ζωνών’’ στο Αιγαίο, το τέταρτο κεφάλαιο στην πρόοδο των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια, το πέμπτο κεφάλαιο θα αναφέρετε στις κινήσεις της Τουρκίας για ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση κάτι που θα επιδράσει θετικά στην εξομάλυνση των αντιθέσεων και τέλος θα παρατεθούν τα συμπεράσματα, στο κεφάλαιο αυτό θα τονιστεί η αξία που έχει η τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και ο σεβασμός των διεθνών συμβάσεων ,κάτι που πράττει η Ελλάδα και όχι η Τουρκία, ενώ θα αναφερθεί και το πόσο σημαντικό είναι για όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση αυτή, η Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.