Σχέσεις συγγένειας και σχέσεις των φύλων στον ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών 50-60

Abstract

Η συγκεκριμένη μεταπτυχιακή εργασία εξετάζει τις σχέσεις συγγένειας και τις σχέσεις των φύλων όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα από χαρακτηριστικές ελληνικές κωμωδίες των δεκαετιών 50-60. Μέσα από αυτή τη μελέτη διαφαίνονται οι τρόποι με τους οποίους τα έμφυλα στερεότυπα αναπαράγονται στην σύγχρονη κοινωνία μέσα από την δημοφιλία που οι ταινίες αυτές έχουν ύστερα από την συχνή προβολή τους από την τηλεόραση. Ο κινηματογράφος είναι τέχνη που αναπτύχθηκε τον 20ο αιώνα και έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και στην Ελλάδα. Οι ειδικές συνθήκες που υπήρχαν στην Ελλάδα τις δεκαετίες του 50-60, όπως η μετανάστευση, η αστυφιλία και ο εμφύλιος επέδρασαν στην παραγωγή κινηματογραφικών παραγωγών. Οι γυναίκες ως δημιουργήματα της τέχνης, και όχι δημιουργοί, ύστερα από το φεμινιστικό κίνημα ανάπτυξαν θεωρίες και για τον κινηματογράφο. Έτσι, η φεμινιστική θεωρία του κινηματογράφου είναι βασισμένη σε ψυχαναλυτικές αλλά και σημειωτικές θεωρίες, και πρόσφατα επηρεάστηκαν από τις μεταμοντέρνες φεμινιστικές θέσεις. Η έρευνα που έγινε, και αφορά σε πέντε δημοφιλείς κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου είναι ποιοτική, στο πεδίο της ανάλυσης περιεχομένου με την οπτική του φύλου. Οι κατηγορίες που τέθηκαν αλλά και οι υποθέσεις που δημιουργήθηκαν για την έρευνα αφορούν το άτομο και την οικογένεια καθώς και τις σχέσεις συγγένειας και κυριαρχίας και πως αυτές παρουσιάζονται. Ύστερα από την μελέτη και την ανάλυση περιεχομένου των πέντε ταινιών οι υποθέσεις που τέθηκαν επιβεβαιώθηκαν. Επομένως, τα πολιτιστικά προϊόντα μπορούν να έχουν μεγάλη επίδραση στην διαμόρφωση σχέσεων κυριαρχίας αλλά και στη δημιουργία των θέσεων των φύλων στην σύγχρονη κοινωνία.