Διερεύνηση του ελληνικού χώρου για δυνατότητα δημιουργίας μοντέλου ευφυούς εκπαιδευτικής μονάδας

Abstract

Παιδεία είναι η πνευματική και ηθική αγωγή των νέων, η διάπλαση των διανοητικών δυνάμεων και του χαρακτήρα τους με την παροχή της μόρφωσης (Κριαράς 1995). Η παιδεία δεν είναι όμως μονάχα ζήτημα καθορισμένων εκπαιδευτικών μηχανισμών και θεσμών, αλλά είναι υπόθεση της συνολικής λειτουργίας μιας κοινωνικής δομής. Μέσα από αυτό το πρίσμα ένα corpus κυρίαρχων χαρακτηριστικών στοιχείων μεταδίδεται στα μέλη της κοινωνικής δομής κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους στους μηχανισμούς της παιδείας της.Αυτή η αναπαραγωγική διαδικασία των κυρίαρχων στοιχείων ενός κοινωνικού σχηματισμού, διαμέσου της εκπαιδευτικής λειτουργίας, αντανακλάται στις διάφορες κοινωνικές και πολιτικές ιδέες, στάσεις, αξίες και συμπεριφορές των μελών μιας κοινωνίας (Χουρδάκης 1990)