Γνώσεις και απόψεις διευθυντών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τη διοίκηση του αειφόρου σχολείου : η περίπτωση του Ν. Δωδεκανήσου

Abstract

Στην παρούσα μελέτη έγινε προσπάθεια να διερευνηθούν οι γενικότερες γνώσεις και απόψεις των διευθυντών/τριων, της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Ν. Δωδεκανήσου σχετικά με τα περιβαλλοντικά προβλήματα που απειλούν τον πλανήτη μας, την εκπαίδευση για την αειφόρο ανάπτυξη (ΕΑΑ), το αειφόρο σχολείο, τον τρόπο ηγεσίας του, καθώς και την πιθανή εφαρμογή των παραπάνω στα σχολεία που υπηρετούν.Η έρευνα μας συνιστά μελέτη περίπτωσης και ως μέσο συλλογής δεδομένων επιλέχθηκε το ερωτηματολόγιο. Δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν οι διευθυντές/τριες των δημόσιων σχολείων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Δωδεκανήσου, δηλαδή συνολικά 81 άτομα. Σε επίπεδο περιγραφικής στατιστικής παρατέθηκαν πίνακες συχνοτήτων με τα αντίστοιχα γραφήματα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπολογίστηκαν μέσοι όροι και τυπικές αποκλίσεις. Συμπερασματικά, από τα πορίσματα της έρευνας προκύπτει ότι οι συμμετέχοντες στην έρευνα είναι ευαισθητοποιημένοι περιβαλλοντικά, αλλά διαφοροποιούνται, ως προς τη βιβλιογραφία, σε σχέση με τη σημαντικότητα των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Έχουν ορθή και ξεκάθαρη άποψη για σοβαρά ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και χρησιμοποιούν ως κύρια πηγή πληροφόρησης, για τα παραπάνω, το διαδίκτυο. Δείχνουν να κατανοούν σε ικανοποιητικό βαθμό τους στόχους και το περιεχόμενο του αειφόρου σχολείου και της ΕΑΑ. Συμφωνούν, ότι η διοίκηση του αειφόρου σχολείου απαιτεί μια συλλογική ηγεσία στην οποία, θέση και άποψη θα πρέπει να έχουν τόσο οι μαθητές όσο και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων. Σε κοινωνικό και παιδαγωγικό επίπεδο εφαρμογής φάνηκε να υπάρχει χαμηλό ποσοστό υλοποίησης παιδαγωγικών δραστηριοτήτων, εκτός των ορίων του σχολείου, ενώ αντίθετα το ποσοστό αξιοποίησης παιδαγωγικών χώρων, πέραν των αιθουσών διδασκαλίας, είναι υψηλό. Σε τεχνικο-οικονομικό επίπεδο εφαρμογής διαπιστώνεται σχεδόν ανύπαρκτη διείσδυση των αειφόρων πηγών ενέργειας. Κλείνοντας, προτείνουμε την υιοθέτηση του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου, όπου θα παραχωρείται δικαίωμα ψήφου σε εκπρόσωπο των μαθητών και σε εκπρόσωπο του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων στις συνεδριάσεις του συλλόγου διδασκόντων. Επιπλέον, θα πρέπει να δοθούν κίνητρα για την εγκατάσταση αειφόρων πηγών ενέργειας.

In the present study an effort has been made to look into the wider knowledge and the opinions of secondary education leaders in Dodecanese islands, in relation to the environmental problems that threaten our planet, the Education for Sustainable Development (ESD), the sustainable school, the sustainable school leadership, as well as the possible application of the above to the schools they correspond to.Our research follows a case study and, as a means of data collection, the method of questionnaire survey has been chosen. The research sample consisted of secondary education leaders from the public sector in Dodecanese islands, totalling to 81 persons. At a descriptive statistics level, frequency tables were used with the corresponding bar charts, while in certain cases mean values and standard deviations were calculated.Consequently, the study findings point out that the research participants are environmentally sensitive people, but they are differentiated, according to the bibliography, in relation to the importance of the environmental issues. They have an accurate and clear opinion about the important environmental issues and they use the internet as their main source of information for the above. They seem to understand at a satisfactory level the aims and the content of the sustainable school and ESD. They agree that sustainable school leadership requires a collective leadership, in which both students and the Parent-Teacher Association (PTA) should have their place and opinion. At a social and educational application level there seemed to be a low percentage for the implementation of educational activities, outside the school boundaries, while the percentage of the development of educational areas, excluding classrooms, is high. At a technical-financial application level, the utilisation of sustainable energy sources is almost non-existent. In conclusion, we propose the adoption of the appropriate legal framework, where the right to vote in the teachers association meetings will be granted to a student representative and also a PTA representative. Furthermore, motives should be given for the deployment of sustainable energy sources.