Η εξέλιξη του θεσμού των προδιαγραφών ανέγερσης σχολικών μονάδων της Ελλάδος: σύγχρονες κτιριακές υποδομές

Abstract

H παρούσα διατριβή, αποτελεί μια βιβλιογραφική έρευνα, που στοχεύει στην απόκτηση βασικών και θεμελιωδών γνώσεων, σχετικών με την έρευνα της νομοθετικής εξέλιξης των κτιριολογικών προδιαγραφών των σχολικών κτιρίων, που έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα, από την προεπαναστατική περίοδο μέχρι σήμερα. Ειδικότερα, παρουσιάζεται η εξέλιξη της εκπαίδευσης, κι η φιλοσοφία της αρχιτεκτονικής των σχολικών χώρων, διακρίνοντας τους τρεις τύπους σχολικών υποδομών τον τύπο «Καλλία», τον «Emmanuel Hebrard» και τον τύπο του ΟΣΚ μέχρι το 2001 «Ψυχάρης». Ωστόσο, δίνεται ιδιαίτερη σημασία στη δημιουργία και άλλων τύπων σχολείων, ως προς την διάταξη των αιθουσών διδασκαλίας, όπως ο «Θαλής»,ο «Κάλβος», ο «Καβάφης», η «Εστία», η «Ερατώ», ο «Παλαμάς». Επιπρόσθετα, γίνεται μια εκτενής αναφορά στη ενσωμάτωση των βιοκλιματικών εφαρμογών, καθώς και των σύγχρονων τεχνολογικών δυνατοτήτων και αυτοματισμών στις μελέτες με απώτερο στόχο και σκοπό τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, που εφαρμόζει το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, διαμέσου του αρμοδίου φορέα του, του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων. Επίσης, συμβάλλει στην απόκτηση μιας ολοκληρωμένης αντίληψης των δυνατοτήτων του ατόμου που έχει σχέση με το αντικείμενο, προκειμένου να διευθετεί ζητήματα που σχετίζονται με τη μελέτη, κατασκευή, νομολογία και τις προδιαγραφές των σχολικών κτιρίων. Τέλος, αποτελεί ένα άρτια τεχνικό, διανθισμένο με τις αρχές που διέπουν τη σύγχρονη παιδαγωγική, εγχειρίδιο για τη σημερινή κατάσταση της σχολικής στέγης, προσφέροντας ένα εμπλουτισμένο υλικό, σχετικό με τα κτιριολογικά προγράμματα όλων των ειδών και βαθμίδων των σχολικών κτιριακών υποδομών.