Η πόλις των 15 ημερών: η ΔΕΘ και η πόλη της Θεσσαλονίκης στο μεσοπόλεμο

Abstract

Η ίδρυση της Διεθνούς Εκθέσεως της Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ) το 1925 αποτέλεσε ένα σημαντικό σταθμό στην ιστορία της πόλης, καθώς συνδυάστηκε με αλλαγές και εκσυγχρονισμούς αλλά και την ενσωμάτωσή της στο ελληνικό κράτος. Η παρούσα εργασία εξετάζει την πορεία της ΔΕΘ κατά την πρώτη περίοδο της λειτουργίας της, δηλαδή από το 1926 έως το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μελετάται η σύνδεσή της με την πόλη της Θεσσαλονίκης την εποχή του Μεσοπολέμου. Επιχειρείται η παρουσίαση της σχέσης της ΔΕΘ με την πόλη στη διαμόρφωση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής εικόνας της Θεσσαλονίκης. Τέλος μελετώνται οι τρόποι που η Θεσσαλονίκη μέσα από το θεσμό αυτό διαμορφώνει την εικόνα του εαυτού της, προβάλλει και κατασκευάζει την ταυτότητά της σε σχέση με τους Άλλους, δηλαδή το ελληνικό κράτος, την πρωτεύουσα, τα Βαλκάνια αλλά και την Ευρώπη. Η ΔΕΘ καθώς αποτελεί έναν τόπο συγκέντρωσης και επαφής των εθνών, έναν τόπο επιτέλεσης πολιτικών, οικονομικών και διπλωματικών σχέσεων και επαφών λειτουργεί ως μέσο ανάδειξης των παραπάνω πρακτικών. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η εξέλιξη των διεθνών εκθέσεων παγκοσμίως από τον 19ο αιώνα έως σήμερα, η δομή και το περιεχόμενό τους αλλά και οι ρόλοι τους οποίους κλήθηκαν να επιτελέσουν απέναντι στις κοινωνικές και πολιτικές περιστάσεις της εποχής. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται το ιστορικό, πολιτικό και οικονομικό πλαίσιο της χώρας την περίοδο που ιδρύεται και λειτουργεί η ΔΕΘ, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο αναλύονται οι κυριότερες ιστορικές συνθήκες της πόλης της Θεσσαλονίκης του μεσοπολέμου, οι οποίες διαγράφουν το πλαίσιο στο οποίο αναπτύσσεται η εργασία αυτή. Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο, το οποίο χωρίζεται σε τρία υποκεφάλαια, παρουσιάζεται η εξέλιξη και η πορεία της ΔΕΘ κατά τις τρείς αντίστοιχες ιστορικές περιόδους την μεταπολεμική, την περίοδο της οικονομικής κρίσης και τη μεταξική περίοδο.