Προνοιακές πολιτικές για τα ορφανά: Φιλανθρωπικά Καταστήματα Μυτιλήνης , Β' μισό 19ου αιώνα

Abstract

Η εργασία-προϊόν αρχειακής κυρίως έρευνας- επικεντρώνει το ενδιαφέρον της στις προνοιακές πολιτικές που ανέπτυξαν τα Φιλανθρωπικά Καταστήματα Μυτιλήνης για την προστασία και αποκατάσταση των ορφανών παιδιών στη Χριστιανική Κοινότητα Μυτιλήνης κατά το 19ο αιώνα –και πιο συγκεκριμένα κατά το δεύτερο μισό αυτού. Παράλληλα επιχειρεί να υποστηρίξει ότι οι πολιτικές αυτές εγγράφονται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της φιλανθρωπικής δραστηριότητας που αναλαμβάνουν οι ελληνορθόδοξες κοινότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Κεντρική θέση στο παραπάνω εγχείρημα έχει το φαινόμενο της φιλανθρωπίας, στο βαθμό που αποτελεί τον κύριο άξονα συγκρότησης των προνοιακών πρακτικών την περίοδο που εξετάζουμε. Στο πρώτο μέρος παρουσιάζονται ο ρόλος και η δράση των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης, καθώς και οι φορείς διαχείρισης αυτών. Επίσης, θέτει το γενικότερο φιλανθρωπικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν οι πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας των Φιλανθρωπικών Καταστημάτων Μυτιλήνης. Στο δεύτερο μέρος επιχειρείται μία περιγραφή των διαστάσεων που έλαβε η μέριμνα για τα ορφανά παιδιά στη Χριστιανική Κοινότητας της Μυτιλήνης, εστιάζοντας κυρίως στις προνοιακές πολιτικές για την αποκατάσταση αυτών, την υιοθεσία και την τοποθέτηση ορφανών υπηρετριών.

This paper –which is based on archival research, focuses on the welfare policies that were developed by Mytilene Charity Institutions for the protection and rehabilitation of the orphans in Mytilene’ s Christian Community during 19th century –and more specifically during the second half of this. In addition, the main purpose of this paper is to maintain that these policies were placed among the general frame of the charity activities, that are attended by greek orthodox Communities of Ottoman Empire. Central position has the philanthropy, since it is the main concept, on which welfare policies were based this period. In the first part, there are presented the role and the activity of Mytilene Charity Institutions, as well as the groups who administer them. Additional, it is represented the general context of philanthropy, according to which welfare policies of Mytilene’ s Charity Institutions were formed. Finally, the second part describes all these dimensions which characterize the care of the orphans in Mytilene’s Christian Community, focusing mostly on two major policies: the adoption and the setting of orphans as domestic workers.