Ο κοινωνικός έλεγχος στην εγκληματολογία και ψυχιατρική. Ο ψυχοπαθής εγκληματίας. Κριτική του φόβου και της αντιμετώπισης

Abstract

Δελτία ειδήσεων και τίτλοι εφημερίδων όπως: «Αναζητούν ψυχοπαθή δραπέτη στις Σέρρες!», «Ψυχοπαθής πυροβολεί σκυλιά στη Βέροια!», αποτελούν σύνηθες φαινόμενο όχι μόνο στα ελληνικά, αλλά και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Στυγερές δολοφονίες ανακοινώνονται και πάσης φύσεως «ειδικοί» και σχολιαστές σπεύδουν να αποδώσουν τα αίτια της κακουργηματικής πράξης στη ψυχικά διαταραγμένη προσωπικότητα του δράστη. Ένας γενικευμένος πανικός του πληθυσμού που από στόμα σε στόμα διαδίδεται και στοιχειώνει τη ζωή τους, γεμάτοι καχυποψία και επιφυλακή για τον επικείμενο κίνδυνο…Ένα «τερατώδες» πλάσμα που ελλοχεύει στους κόλπους της κοινωνίας και μπορεί να αποκαλείται με ένα σωρό κοσμητικά επίθετα: «Δράκος του Σέιχ Σου», «Δαίμονες της Παλλήνης» κ.α. Ένα θέμα με πολιτικό, κοινωνικό, μιντιακό, αλλά και ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Ποιος είναι πραγματικά ο επιστημονικός ορισμός της ψυχικής διαταραχής; Ποιος είναι ο βαθμός επικινδυνότητας ενός ψυχικά ασθενούς ατόμου για το κοινωνικό σύνολο; Γιατί έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια ο φόβος του ψυχοπαθή στο ευρύ κοινό; Πως προσεγγίζεται κριτικά αυτή η πραγματικότητα και ποια η σχέση της με τον κοινωνικό έλεγχο; Ποια τα αίτια της δράσης τους και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί; Στην εργασία αυτή γίνεται μια προσπάθεια προσέγγισης των απαντήσεων σε αυτά και άλλα ερωτήματα μέσα από το πρίσμα της κοινωνιολογικής και εγκληματολογικής επιστήμης και σκέψης.