Αποκατάσταση υγροτόπων : Μελέτη για την αποκατάσταση ενδιαιτημάτων της ορνιθοπανίδας για τη Χορταρόλιμνη Λήμνου

Abstract

Η οικολογική σπουδαιότητα των υγροτόπων οφείλεται στην υψηλή βιοποικιλότητα και παραγωγικότητα που διατηρούν (Gibbs 1993), και στο γεγονός ότι υποστηρίζουν παγκοσμίως απειλούμενα είδη ορνιθοπανίδας (Green 1996). Ο άνθρωπος επίσης επωφελείται από τις πολλαπλές λειτουργίες των υγροτόπων, παρόλα αυτά η πιο συνήθης πρακτική μέχρι και τη δεκαετία του 1980 ήταν η αποξήρανση αυτών για την καταπολέμηση της ελονοσίας και την επέκταση των γεωργικών εκτάσεων. Οι υγρότοποι καταστρέφονται με ρυθμούς ταχύτερους από κάθε άλλο οικοσύστημα στον πλανήτη, παρόλο που έχουν αρχίσει σημαντικές προσπάθειες αποκατάστασής τους. Η αποκατάσταση των υγροτόπων είναι πολύπλοκη στο σχεδιασμό της, εφόσον πρέπει να γίνεται μεθοδικά και με ιδιαίτερη προσοχή στα ιδιαίτερα οικολογικά χαρακτηριστικά του κάθε υγροτόπου. Ο υγρότοπος της Χορταρόλιμνης στη νήσο Λήμνο είναι μέρος προστατευόμενης περιοχής του δικτύου Natura 2000, και χαρακτηρίζεται από οικοσυστήματα υψηλής φυσικότητας, και ιδιαίτερης οικολογικής και αισθητικής αξίας. Δεκάδες είδη ορνιθοπανίδας επιλέγουν την περιοχή αυτή για διαχείμανση, ξεκούραση, ή/και αναπαραγωγή. Η Χορταρόλιμνη είναι ένα εποχιακό, υφάλμυρο έλος, του οποίου τα νερά αποχωρούν την καλοκαιρινή περίοδο. Λόγω εκσκαφής αποστραγγιστικής τάφρου κατά τη δεκαετία του 1970 για στρατιωτικούς λόγους τα νερά της λίμνης αποχωρούν πρόωρα δημιουργώντας προβλήματα στην επιβίωση των ειδών της ορνιθοπανίδας.