Απολύμανση του πόσιμου νερού: προχωρημένες μέθοδοι εναλλακτικές του χλωρίου

Abstract

Στη φύση το νερό περιέχει παθογόνους μικροοργανισμούς που αν δεν απομακρυνθούν πριν την κατανάλωση προκαλούν προβλήματα υγείας σε ανθρώπους και ζώα. Κατά την επεξεργασία του νερού η απολύμανση είναι η διεργασία που καταστρέφει ή αδρανοποιεί αυτούς τους μικροοργανισμούς. Η απολύμανση του νερού πραγματοποιείται κυρίως με την προσθήκη χλωρίου. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια λόγω των επιπτώσεων της χλωρίωσης υπάρχει ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές του χλωρίου μεθόδους απολύμανσης, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής.Οι κυριότερες εναλλακτικές μέθοδοι απολύμανσης του νερού είναι το όζον, το διοξείδιο του χλωρίου, το υπερμαγγανικό κάλιο, οι χλωραμίνες, η υπεριώδης ακτινοβολία καθώς και οι συνδυασμοί τους. Εκτός από αυτές τις μεθόδους υπάρχουν και λιγότερα διαδεδομένες όπως το διοξείδιο του τιτανίου, η ηλιακή ακτινοβολία και άλλες που περιγράφονται στις παρακάτω σελίδες.

There is no such thing as naturally pure water. In nature, all water contains pathogenic microorganisms which cause health problems to people and animals if they are not inactivated before water is used. Disinfection is a process designed for the deliberate reduction of the number of pathogenic microorganisms. A variety of agents carry out disinfection but the most common is chlorine. However, the last decades due to the formation of dangerous by-products alternative disinfectant methods are of great interest. These methods are the subject of the present thesis.The basic alternative disinfectant methods are ozone, chlorine dioxide, potassium permanganate, chloramines, UV radiation and their combinations. Although except of these there also some other methods such as titanium dioxide, solar radiation and others which are being described in the next pages.