Αειφόρος ανάπτυξη και πολίτης : η περίπτωση των παράκτιων περιοχών.

Abstract

Η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη περιβαλλοντικών αποφάσεων αποτελεί σημαντική συνιστώσα της ευρωπαϊκής πολιτικής κουλτούρας. Για να έχουμε όμως ενεργό συμμετοχή των πολιτών σε θέματα περιβάλλοντος απαιτείται η προώθηση μιας Περιβαλλοντικά Υπεύθυνης Συμπεριφοράς σε όλα τα μέλη του κοινωνικού συστήματος. Η επαρκής ενημέρωση και η ευαισθητοποίηση των πολιτών γύρω από τα θέματα περιβάλλοντος έχουν καταγραφεί ως σημαντικέ; μεταβλητές. Αναζητούμε, λοιπόν, την δημιουργία διαδικασιών οι οποίες να παρέχουν γνώση για το περιβάλλον, δεξιότητες για κριτική αξιολόγηση και ικανότητες για περιβαλλοντική δράση τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο . Για να φτάσουν όμως οι πολίτες σε ένα τέτοιο επίπεδο , ώστε να μπορούν να χαρακτηριστούν «Περιβαλλοντικά Υπεύθυνοι Πολίτες» χρειάζεται να περάσουν μέσα από μια διαδικασία «εκπαίδευσης», ειδικότερα μια διαδικασία «Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης». Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση έχει καθιερωθεί κυρίως με τη μορφή της τυπικής εκπαίδευσης, ωστόσο, έχει έντονα διαπιστωθεί η αναγκαιότητα της και στις μορφές της μη-τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης. Η διάκριση της μη-τυπικής από την άτυπη εκπαίδευση βασίζεται στο σε ποιους απευθύνονται, στους τρόπους με τους οποίους εφαρμόζονται και στο χώρο στον οποίο αναπτύσσονται. Η ομοιότητά τους βασίζεται στο ότι κυρίως εστιάζονται στους πολίτες οι οποίοι δεν καλύπτονται από τα σχολικά συστήματα. Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση έτσι όπως έχει διαμορφωθεί δια μέσου των διαφόρων διασκέψεων μπορεί, και επιβάλλεται, να παίξει ένα καθοριστικό παράγοντα στην διαμόρφωση μιας περιβαλλοντικά συνειδητοποιημένης κοινωνίας. Η συγκεκριμένη εργασία αναφέρεται στο ρόλο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη προστασία και ανάπτυξη της παράκτιας ζώνης η οποία θεωρείται μια περιοχή τεράστιας σημασίας για την Ελλάδα . Η επίλυση των περιβαλλοντικών θεμάτων της παράκτιας ζώνης μέσω διαδικασιών συμμετοχής πολιτών έχει στρατηγική σημασία για μια ποιοτική ζωή στην χώρα μας.