Η χρησιμότητα των ειδών ως κριτήριο επιλογής προστατευτέων περιοχών: η περίπτωση της χλωρίδας της Ρόδου και της χερσονήσου του Μαρμαρά

Abstract

Η νέα Έκθεση για την Παγκόσμια Βιοποικιλότητα που δόθηκε στη δημοσιότητα από τα Ηνωμένα Έθνη, καταγράφει τους αλματώδεις ρυθμούς αύξησης των ποσοστών εξαφάνισης της βιοποικιλότητας. Στις σύγχρονες κοινωνίες που μετράνε τα πάντα με οικονομικά οφέλη, η εργασία αυτή έχει σκοπό την ανάδειξη της χρηστικής αξίας των φυτικών ειδών, με βάση την εφαρμογή που έχουν σε διάφορους τομείς της καθημερινής ζωής, με απώτερο στόχο τον σχεδιασμό μιας προστατευόμενης περιοχής, χρησιμοποιώντας ως εργαλείο-κλειδί, τις θερμές περιοχές δηλαδή τις τοποθεσίες που συγκεντρώνουν αυξημένο πλούτο φυτικών ειδών. Η περιοχή μελέτης είναι τα νησιά του νοτίου Αιγαίου και συγκεκριμένα η Ρόδος, η Σύμη, η Τήλος, η Χάλκη καθώς και η χερσόνησο του Μαρμαρά στη Τουρκία. Η εύρεση και μελέτη των επιστημονικών συγγραμμάτων, που αφορούν τις χρήσεις των φυτικών ειδών καθώς και τον σχεδιασμό προστατευόμενων περιοχών αποτελεί την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε. Το βασικό συμπέρασμα που προέκυψε, είναι ότι τα φυτά που παρουσίασαν καταγεγραμμένες χρήσεις είναι σημαντικά λιγότερα σε σχέση με το σύνολο των φυτικών ειδών. Η κατηγορία που συγκέντρωσε τα μεγαλύτερα ποσοστά χρήσεων, είναι εκείνη της Ιατρικής-Φαρμακευτικής, με μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες. Τέλος οι θερμές περιοχές που καταγράφηκαν, καλύπτουν τα φυτικά είδη με καταγεγραμμένη χρήση, ενσωματώνοντας και ένα μεγάλο ποσοστό των υπόλοιπων ειδών.