Η εταιρική κοινωνική ευθύνη στον ελληνικό επιχειρηματικό χώρο

Abstract

Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (Ε.Κ.Ε.) είναι ένας όρος που συνδέεται άμεσα με τις επιχειρήσεις, οι οποίες προωθούν στρατηγικές για την αντιμετώπιση κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών πιέσεων. Με την άσκηση αυτών των στρατηγικών στοχεύουν τόσο στις καλές σχέσεις με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη που συναλλάσσονται όσο και στις «επενδύσεις» για το μέλλον τους, με σκοπό την αύξηση της αποδοτικότητάς τους μέσω των εθελοντικών δεσμεύσεων που προκύπτουν από τις στρατηγικές αυτές. Οι επιχειρήσεις, ως οντότητες άρρηκτα συνδεδεμένες με το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται, επηρεάζουν και επηρεάζονται από τα εκάστοτε χρονικά και χωρικά δεδομένα και καλούνται μέσω της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης να αναγνωρίσουν την ευθύνη που τους αναλογεί απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον. Στην παρούσα εργασία, η έρευνα εστιάζεται στις δράσεις Ε.Κ.Ε. που εφαρμόζουν πέντε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον Ελληνικό χώρο, στα κίνητρα που τις ώθησαν να ακολουθήσουν αυτές τις στρατηγικές και στα οφέλη που απολαμβάνουν από αυτές. Η έρευνα βασίζεται σε περιπτώσεις μελέτης. Για την συλλογή των στοιχείων πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις με τους εκπροσώπους και αρμόδιους σε θέματα Ε.Κ.Ε. των πέντε επιχειρήσεων οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Αττική. Η έννοια της Ε.Κ.Ε. γίνεται αντιληπτή με διαφορετικό τρόπο από τις επιχειρήσεις ανάλογα με το μέγεθός τους και για το λόγο αυτό, οι μεγάλες εταιρίες θεωρούν την Ε.Κ.Ε. μέρος της κουλτούρας και της επιχειρηματικής τους στρατηγικής σε αντίθεση με τις μικρομεσαίες, οι οποίες δυσκολεύονται στην εφαρμογή σχετικών δράσεων που οφείλεται κυρίως στον εθελοντικό της χαρακτήρα. Η κουλτούρα και η νοοτροπία της ίδιας της επιχείρησης αναγνωρίσθηκε ως καταλυτικός παράγοντας για την εφαρμογή δράσεων Ε.Κ.Ε.. Οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν Ε.Κ.Ε. αναγνωρίζουν τα οφέλη που προκύπτουν από τις δράσεις αυτές και εντοπίζονται κυρίως στις σχέσεις τους με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η εφαρμογή Ε.Κ.Ε. έχει επιφέρει αλλαγές κυρίως στην εσωτερική λειτουργία των επιχειρήσεων (αύξηση συμμετοχής και ενδιαφέροντος από τους εργαζόμενους). Όσον αφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν την πλειονότητα της ελληνικής αγοράς, φαίνεται να λείπουν τα κίνητρα που θα τις οδηγήσουν στην υιοθέτηση και εφαρμογή της Ε.Κ.Ε..