Χρήση φυσικών αντιοξειδωτικών στη διατροφή των ζώων και του ανθρώπου

Abstract

Τα αντιοξειδωτικά σχετίζονται με υγιέστερη ζωή ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα παρουσίας καρκίνου, καρδιοαγγειακών παθήσεων, καταρράκτη και της πάθησης Alzheimer και γενικώς ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ ταυτόχρονα επιβραδύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Επειδή οι θετικές συνέπειες των αντιοξειδωτικών έχουν περισσότερο να κάνουν με την πρόληψη παρά με τη θεραπεία αυτών των ασθενειών, μακροχρόνιες έρευνες χρειάζονται για να αποδειχθούν όσα η βιβλιογραφία θεωρεί πιθανώς ως δεδομένα. Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι το αντιοξειδωτικό προφίλ των παραγωγικών και άλλων ζώων μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο να βελτιώνει την υγεία και μακροβιότητα των ίδιων, αλλά και των καταναλωτών όταν διατρέφονται με ζωοκομικά προϊόντα που προέρχονται από εκτροφές στις οποίες χορηγούνται σιτηρέσια εμπλουτισμένα με φυσικές αντιοξειδωτικές ουσίες (Σκούφος I και συν., 2005). Καθώς κάθε οργανισμός γερνάει, η κυτταρική του αναγέννηση ακολουθεί μία φθίνουσα πορεία. Εκτός όμως από τη φυσιολογική πορεία της γήρανσης του οργανισμού ένας πολύ μεγάλος αριθμός υγειών κυττάρων καταστρέφεται καθημερινά λόγω της αυτοξείδωσης αυξάνοντας ουσιαστικά το ρυθμό γήρανσης. Τα αντιοξειδωτικά αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας των οργανισμών ενάντια στην οξείδωση η οποία συνήθως αποτελεί και το πρώτο στάδιο πρόκλησης σοβαρών ασθενειών. Όλοι οι οργανισμοί διαθέτουν κάποια φυσική αντιοξειδωτική άμυνα. Αυτή η άμυνα σε καμία περίπτωση δεν είναι ανεξάντλητη και ουσιαστικά πηγή της είναι οι προβιταμίνες, οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία κάποιων μετάλλων τα οποία λαμβάνονται μέσω των τροφών. Αποτελεί γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η καλύτερη πηγή των συγκεκριμένων ουσιών για τους οργανισμούς είναι οι τροφές φυτικής προέλευσης αλλά και το κρέας από τη μεριά του μπορεί να περιέχει αρκετή ποσότητα βιταμινών Α και Ε(α-τοκοφερόλη) (0,5mg/100 gr) (Souci et al., 1981) εφόσον το ζώο από το οποίο προήλθε είχε ένα διαιτολόγιο πλούσιο σε αυτές τις βιταμίνες (MacLaughlin and Weinrauch 1979; Baurfeind 1980). Μάλιστα σε κάποια όργανα του ζώου συσσωρεύεται μεγάλη ποσότητα βιταμινών όπως στο ήπαρ που στο βοδινό κρέας παρουσιάζει συγκέντρωση 10,6mg/100gr Βιταμίνης Α και στο κοτόπουλο 4,9mg/100gr Βιταμίνης Α (στις τιμές συμπεριλαμβάνονται κι οι απώλειες της τάξης του 25% που οφείλονται στο μαγείρεμα).