Διαχείριση αποβλήτων ελαιουργείων στο Νομό Λασιθίου και σχετική επικινδυνότητα των ελαιουργείων στην επαρχία Μεραμπέλλου

Abstract

Η ελαιοκολλιέργεια αποτελεί τη σημαντικότερη καλλιέργεια στο Νομό Λασιθίου. Η ετήσια παραγωγή ελαιολάδου ανέρχεται κατά μέσο όρο τους 20.000 τόνους. Η αντικατάσταση των παραδοσιακών κλασικών ελαιουργείων από τα τριφασικά φυγοκεντρικά επιδείνωσε το πρόβλημά των αποβλήτων καθώς τα φυγοκεντρικά παράγουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες. Παλαιότερα τα απόβλητα των ελαιουργείων ρίχνονταν ανεξέλεγκτα στους χείμαρους και στα ποτάμια με συνέπεια τη δημιουργία πολλών περιβαλλόντικών προβλημάτων όπως η μείωση της βιοποικιλότητας. Σήμερα τα ελαιουργεία για να αδειοδοτηθούν πρέπει να καταθέσουν Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όπου θα προβλέπεται η προεπεξεργασία των αποβλήτων πριν καταλήξουν στις εξατμισοδεξαμενές που αποτελεί και τη μέθοδο διαχείρησης αποβλήτων στο Νομό Λασιθίου. Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να αναδείξει το πρόβλημα των αποβλήτων ελαιουργείων σε επίπεδο Νομού αλλά και η κατατάξη των ελαιουργείων κατά επικινδυνότητα λαμβάνοντας υπόψη περιβαλλόντικά και κοινωνικά κριτήρια αξιολόγησης. Επιπλέον γίνεται μια χωροθέτηση των ελαιουργείων στο νομό με τη χρήση προγράμματος Γεωγραφικών Πληροφοριών. Με αυτό τον τρόπο γίνεται μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση στο πρόβλημα των απόβλήτων εξατομικευμένα σε κάθε ελαιουργείο αλλά και πιο γενικά σε επίπεδο νομού.