Πιστωτικά παράγωγα

Abstract

Τα παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα αντιμετώπισης ή μείωσης του πιστωτικού κινδύνου (credit derivatives) αποτελούν συμβάσεις ανάμεσα σε δυο μέρη βάσει, των οποίων μεταβιβάζεται ο πιστωτικός κινδύνος από το ένα μέρος στο άλλο έναντι κάποιας αμοιβής Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι μέτρησης και διαχείρησης του πιστωτικού κινδύνου. Οι μέθοδοι αυτοί κατατάσσονται στις παραδοσιακές μεθόδους (traditional methods), που σχετίζονται με την αξία της επιχείρησης (firm value models), στα μοντέλα που σχετίζονται με τον χρόνο πρώτης εξόδου (firm passage time models) και στα μοντέλα που σχετίζονται με την έννοια της έντασης αθέτησης (intensity models). Στην εργασία θα μελετήσουμε την τελευταία κατηγορία, δηλ τα intensity models. Και πιο συγκεκριμένα θα εξετάσουμε, μια ειδική περίπτωση αυτών, στην οποία η ένταση της αθέτησης (default intensity) και οι διαδικασίες επιτοκίων είναι γραμμικές συναρτήσεις κάποιας διαδικασίας Markov (affine models). Με τη βοήθεια των μοντέλων αυτών θα αξιολογήσουμε τον πιστωτικό κίνδυνο και θα τιμολογήσουμε διάφορα πιστωτικά παράγωγα όπως .1 Ανταλλαγές Αθέτησης (Credit Default Swaps)2. Πιστωτικά Δικαιώματα Προαίρεσης (Credit Options)3. Τίτλοι Πιστωτικής Σύνδεσης (Credit Linked Notes