ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ – ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Abstract

Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη βοηθητικού εκπαιδευτικού λογισμικού για παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας είναι ένα θέμα που αποτελεί ομαδική διεπιστημονική δουλειά. Γιατί όμως απασχολεί συνεχώς και πιο πολύ τους εκπαιδευτικούς η εύρεση βοηθητικού εκπαιδευτικού λογισμικού για τη διαδικασία μάθησης των παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ; Το γεγονός αυτό συμβαίνει διότι η συχνότητα εμφάνισης της ΔΕΠ-Υ στον παιδικό πληθυσμό έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα την αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών και των προβλημάτων συμπεριφοράς που σχετίζονται με αυτή τη διαταραχή. Η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα είναι τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ που δημιουργούν ποικίλα προβλήματα στην ανάπτυξη του γραπτού και του προφορικού λόγου. Δεν πρέπει όμως αυτή η γλωσσική διαφορά να αποσυνδέει το παιδί από την εκπαιδευτική διαδικασία. Το σχολείο δεν πρέπει απλά να μεταδίδει γνώσεις επαγωγικές αλλά να προσπαθεί να αναπτύξει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο όλα τα παιδιά μπορούν να οικοδομήσουν τη γνώση. Μία από τις προσπάθειες που γίνονται στα σχολεία προς αυτή την κατεύθυνση είναι η χρήση εκπαιδευτικών λογισμικών. Η ραγδαία όμως εξέλιξη των ψηφιακών περιβαλλόντων μάθησης οδηγεί σε νέους τρόπους μάθησης στους οποίους κάποια παιδιά κινδυνεύουν να μην ενσωματωθούν εξαιτίας των μαθησιακών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και τα παιδιά με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ. Παρόλο που έχει διαπιστωθεί πως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές επηρεάζουν θετικά τη συμπεριφορά και τη μαθησιακή ανάπτυξη αυτών των παιδιών δεν υπάρχουν εκπαιδευτικά λογισμικά που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους (McGraw, Burdette, & Chadwick, 2005, Γκαραγκούνη – Αραίου, 2006, Lee Lay Wah, 2007). Στα πλαίσια αυτά κινείται και η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία που προσπαθεί να διερευνήσει τον τρόπο ενίσχυσης της μαθησιακής διαδικασίας των παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ όταν αυτά διδάσκονται το μάθημα της γλώσσας με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Η γλώσσα δεν είναι το «κλειδί» της σχολικής επιτυχίας ή αποτυχίας. Όμως μπορεί να αποτελέσει αιτία για τη χαμηλή αυτοεκτίμηση που αισθάνονται συχνά τα παιδιά με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους παράγοντες που επικρατούν στο σχολικό περιβάλλον οδηγούν τα παιδιά αυτά πολλές φορές σε σχολική αποτυχία. Σκοπός λοιπόν της παρούσας εργασίας είναι:α) να αναδειχθεί η θετική επιρροή του ηλεκτρονικού υπολογιστή στη διαδικασία μάθησης της γλώσσας για τα παιδιά με συμπτώματα ΔΕΠ-Υ, β) να ερευνηθούν τα χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών λογισμικών που έλκουν την προσοχή αυτών των παιδιών και περιορίζουν τη διάσπασή της και τέλος γ) να ορίσουμε ποια μέθοδος εργασίας στον υπολογιστή μπορεί να οδηγήσει τόσο σε καλύτερα μαθησιακά αποτελέσματα όσο και σε βελτίωση της συμπεριφοράς αυτών των παιδιών.