Το κοινωνικό στοιχείο στα μυθιστορήματα του Αντώνη Σαμαράκη

Abstract

Ο Αντώνης Σαμαράκης είναι ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες συγγραφείς. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από τον έντονο κοινωνικό προβληματισμό τους και δημιουργήθηκαν αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, κατά τη διάρκεια μιας από τις ταραχώδεις περιόδους όχι μόνο της νεοελληνικής ιστορίας, αλλά και παγκοσμίως. Μέσα από τα μυθιστορήματά του εκφράζονται ο φόβος του πολέμου, η διάψευση της ελπίδας των ατόμων για μια ειρηνική και καλύτερη ζωή μετά το πέρας του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, τα δεινά του ολοκληρωτισμού, η κοινωνική αδικία, η απογοήτευση και η αγωνία του σύγχρονου ανθρώπου που με κάθε τρόπο καταπατώνται τα στοιχειώδη δικαιώματά του.Η παρούσα εργασία με βάση το γενετικό δομισμό του Lucien Goldmann επιχειρεί να εντοπίσει το κοινωνικό στοιχείο που υπάρχει στα τρία μυθιστορήματα του Αντώνη Σαμαράκη τοποθετώντας τα έργα στην εποχή που γράφτηκαν, εφόσον οι μυθιστορηματικές δομές είναι ομόλογες με τις δομές της κοινωνίας. Μέσα από την έρευνα διαπιστώνεται ότι η κοινωνία είναι αλλοτριωμένη και οι κοινωνικοί θεσμοί διαβρωμένοι εξαιτίας της έλλειψης αυθεντικών αξιών. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε παρατηρούμε τους μυθιστορηματικούς ήρωες να έρχονται σε ρήξη με την κοινωνία.Tέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι ο Σαμαράκης, μέσα από τα μυθιστορήματά του, καταγγέλλει την κοινωνική αδικία και τις ατασθαλίες των ιθυνόντων και οραματίζεται έναν κόσμο που θα έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Πρόκειται για ένα αυθεντικό αίτημα ανθρωπισμού.

Antonis Samarakis is one of the most popular Greek writers. His literal work is characterized by an intense social reflection and was produced right after World War II, which was one of the most turbulent periods not only for modern Greek society but also worldwide. War fear, hope disclaimer for a peaceful and better life after the end of World War II, the results of dictatorship, social injustice, disappointment and modern atom’s agony whose fundamental rights are violated by all means are expressed through his novels. The present dissertation based on Lucien Goldmann’s genetic structuralism tries to focus on the social elements which appear to the three novels of Antonis Samarakis by placing them at the period when they were written, as novel structures are homologues with real life’s social structures. Through the present research is assumed that society, as presented at the novels, is highly alienated and social constitutions are extremely corroded due to lack of authentic values. For this reason, novel characters object to society.Finally, it is remarkable that Antonis Samarakis, through his novels, denounces social injustice and irregularities of leaders and visions a world people-centered. It’s about an authentic humanism request.