Υεμένη: Από τις εξεγέρσεις του 2011 στη διάλυση;

Abstract

Η Υεμένη είναι η φτωχότερη χώρα του Αραβικού κόσμου. Παρόλο που καταλαμβάνει ιδιαίτερη γεω-στρατηγική θέση στο νοτιοδυτικό άκρο της Αραβικής Χερσονήσου αδυνατεί να εκμεταλλευτεί τα πλεονεκτήματα της περιοχής. Ο μεγάλος αριθμός των φυλών και των θρησκευτικών ομάδων που κατοικούν στην περιοχή καθώς και η διαφοροποίηση, ανάμεσα στο βορά και το νότο, δρουν ως τροχοπέδη σε κάθε ενωτική προσπάθεια, σε κάθε κίνηση για τη δημιουργία μιας πραγματικής οντότητας, ενός κράτους συνειδησιακά αποδεκτό από τις φυλές και τους κατοίκους που το απαρτίζουν. Μέσα σε αυτό το πλέγμα προστίθεται η αδυναμία τόσο των γειτονικών χωρών, όσο και της Δύσης να συνδράμουν ουσιαστικά προς την κατεύθυνση της ομαλοποίησης της κατάσταση στο εσωτερικό της Υεμένης. Αντιθέτως, δρώντας περιστασιακά και με γνώμονα τα συμφέροντα τους, ακόμη και με στρατιωτικές ενέργειες δυσχεραίνουν την κατάσταση. Οι ακραίες ισλαμικές οργανώσεις εκμεταλλευόμενες το κενό εξουσίας που επικρατεί αλλά και τη μορφολογία του εδάφους έκαναν τα τελευταία χρόνια αισθητή την παρουσία τους πετυχαίνοντας την καθιέρωσή τους. Η αποσταθεροποίηση της Υεμένης γίνεται πλέον αντιληπτή και πυκνώνουν οι ανησυχίες για τη διάχυση της αστάθειας στα γειτονικά κράτη. Αν και η Υεμένη βρίσκεται λίγο πριν την οριστική της κατάρρευση, ίσως με την κατάλληλη διπλωματική, πολιτική και οικονομική βοήθεια τόσο από τις γειτονικές χώρες όσο και από τη διεθνή κοινότητα, να μπορούσαν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να τεθούν τα θεμέλια ενός δημοκρατικού και στέρεου κράτους.