Οι επιπτώσεις του μεταναστευτικού προβλήματος στην τουριστική ανάπτυξη του Βορείου Αιγαίου

Abstract

Το καλοκαίρι του 2014, 2015 και 2016 τα νησιά του Αιγαίου και, δη, τα νησιά που βρίσκονται πολύ κοντά με τα παράλια της Τουρκίας, όπως η Κως, η Λέσβος, η Χίος και η Σάμος, δέχθηκαν ένα πρωτοφανές κύμα προσφύγων και μεταναστών. Πρόκειται για ροές προσφύγων και μεταναστών που είναι ιδιαίτερα αυξημένες σε σχέση με το παρελθόν, που διαφέρουν από τις αντίστοιχες (και χαμηλότερες) προς άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και που κατευθύνονται σε νησιά με υποδομές και δυνατότητες αντιμετώπισης αναντίστοιχες του μεγέθους των εν λόγω ροών. Κατ’ επέκταση το συγκεκριμένο φαινόμενο είχε σημαντικές επιπτώσεις και κόστος τόσο για το δημόσιο μηχανισμό (κεντρική διοίκηση και περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση) όσο και για την οικονομία, με έμφαση, φυσικά, στην τουριστική δραστηριότητα των νησιών που δέχθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των ροών προσφύγων και μεταναστών. Σε κάθε περίπτωση, το εν λόγω φαινόμενο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί τόσο από την Ελληνική Πολιτεία, όσο και από την ελληνική κοινωνία με αλληλεγγύη και ανθρωπιστική πρόνοια (όπως ήδη συμβαίνει από τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς της κοινωνίας των πολιτών), σε ένα πλαίσιο ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε, η άμεση επαφή των Ευρωπαίων τουριστών στα Ελληνικά νησιά με το φαινόμενο φαίνεται ότι λειτουργεί εποικοδομητικά, όσον αφορά την ευαισθητοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ευρωπαίων πολιτών για το ζήτημα, αλλά και για την αναγκαιότητα στήριξης της Ελλάδας, λαμβάνοντας υπόψη τις δύσκολες συνθήκες στην οικονομία και κοινωνία λόγω της εγχώριας κρίσης.

In the summer of 2014, 2015 and 2016 the islands of Aegean and mostly the islands that are close to the coast of Turkey, such as Kos, Lesbos, Chios and Samos, received an unprecedented wave of refugees and migrants. These flows of refugees and migrants are particularly high compared with the past, which differ from the corresponding to other Member States of the European Union and directed in islands infrastructure and mismatched response capabilities of the size of these flows. This phenomenon had a significant impact and cost to the public mechanism (central government and regional and local government) and the economy, with emphasis, of course, on tourism of islands that were the bulk of refugee flows and immigrants. In any case, this phenomenon should be viewed both from the Greek State and the Greek society with solidarity and humanitarian assistance (as is done by the local communities and non-governmental organizations and organizations of civil society) in a context of comprehensive migration policy in the European Union. Furthermore, direct contact between Europeans tourists in the Greek islands with the phenomenon seems to work constructively in raising awareness of the European Union and European citizens on the issue, but also for the Greek support necessity, given the difficult conditions in the economy and society because of the domestic crisis.