Απομάκρυνση οργανικών ενώσεων από υδατικά διαλύματα με τη χρήση χημικά ενεργοποιημένου ελαιοπυρήνα, αχύρου και μίγματα αυτών σε διεργασίες διαλείποντος έργου.

Abstract

Βιοενεργό υλικό από ελαιοπυρήνα και άχυρο σίτου παρασκευάστηκε από τη χημική ενεργοποίηση των αντίστοιχων πρώτων υλών και συγκρίθηκαν ως προς την προσροφητική τους ικανότητα έναντι διαλύματος χρωστικής κυανού του μεθυλενίου. Τα υλικά ενεργοποιήθηκαν με τη χρήση διαλύματος HCl σε συγκεντρώσεις των 5Μ και 8Μ. Συγκεκριμένα τα δείγματα που μελετήθηκαν είναι pellet αχύρου ενεργοποιημένα σε διάλυμα HCl των 5Μ και 8Μ, pellet ελαιοπυρήνα ενεργοποιημένα σε 5Μ, σκόνη ελαιοπυρήνα ενεργοποιημένη σε HCl 8Μ και δύο τύποι μειγμάτων ελαιοπυρήνα-αχύρου με αναλογίες 50-50% και 30-70% για τα δύο υλικά αντίστοιχα. Η κατάταξη βάση της προσροφητικής ικανότητας των δειγμάτων (% προσρόφηση χρωστικής), που ενεργοποιήθηκαν με διάλυμα HCl 5Μ διαμορφώνεται ως εξής: 1)άχυρο (86,25% σε 1440 min, Kse =0,0491 mg/g*min), 2)μείγμα αχύρου-ελαιοπλακούντα 70-30% (91,57% σε 2880 min, Kse =0,0275 mg/g*min), 3)μείγμα αναλογίας 50-50% (84,74% σε 2880min, Kse =0,0163 mg/g*min), 4)ελαιοπυρήνας (73,78% σε 8000min, Kse =0,0045 mg/g*min). Στα δείγματα που ενεργοποιήθηκαν σε HCl 8Μ το pellet αχύρου αναδείχθηκε αποδοτικότερο με προσρόφηση 95,63% σε σχέση με τον ελαιοπυρήνα με απόδοση 75,77% σε χρόνο 4320min. Η στατιστική ανάλυση που διεξείχθηκε στα δείγματα αχύρου και ελαιοπυρήνα που ενεργοποιήθηκαν σε διαφορετική συγκέντρωση οξέος υπέδειξε ότι η συγκέντρωση του διαλύματος του HCl που χρησιμοποιήθηκε δεν είχε κάποιο στατιστικά σημαντικό αντίκτυπο στην απόδοσή τους παρά τις διακυμάνσεις που καταγράφηκαν μεταξύ των δειγμάτων των 5Μ και 8Μ. Η σύγκριση των πειραματικών αποτελεσμάτων του μείγματος αχύρου-ελαιοπυρήνα αναλογίας 50-50% με τα θεωρητικά αποτελέσματα του νόμου των μειγμάτων δείχνουν μια γενική ταύτιση μεταξύ μεταξύ των δύο με μικρές θετικές και αρνητικές αποκλίσεις ενώ στο μείγμα αχύρου-ελαιοπυρήνα 70-30% καταγράφηκε μια πιο εμφανείς θετική απόκλιση που ίσως οφείλεται σε κάποια συνεργιστική δράση. Από την εφαρμογή διαφορετικών κινητικών μοντέλων στο σύνολο των δεδομένων της προσρόφησης του MΒ, το κινητικό μοντέλο της ψευδο-δεύτερης τάξης αναδείχθηκε ως το καταλληλότερο για την περιγραφή του συνόλου των προσροφητικών διαδικασιών. Συμπερασματικά ο ελαιοπυρήνα παρουσιάζει μικρότερη απόδοση από την αντίστοιχη του αχύρου καθιστώντας τον ένα υλικό με περιορισμένες δυνατότητες χρήσης σε προσροφητικές διαδικασίες τουλάχιστον όσον αφορά τις συγκεκριμένες συνθήκες διεξαγωγής του πειράματος.