Πράσινη ανακαίνιση: η περίπτωση των αστικών κατοικιών

Abstract

Τα περιβαλλοντικά προβλήματα που καλείται σήμερα ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει και η επιτακτική ανάγκη για μια πιο υγιή διαβίωση του, τον ωθούν να στραφεί στις οικολογικές αρχές δόμησης. Σύγχρονες έρευνες έχουν αποδείξει πως στα κτίρια αποδίδεται το 40% της κατανάλωσης ενέργειας. Συγκεκριμένα, η μέση ενεργειακή κατανάλωση των ευρωπαϊκών κτιρίων είναι της τάξης των 350 Mtoe ανά έτος. Αυτά τα δεδομένα έστρεψαν το ενδιαφέρον των σύγχρονων πολιτών στην προσέγγιση των αποκαλούμενων ''πράσινων'' μεθόδων ανακαίνισης και κατασκευής κτιρίων στο πλαίσιο των αρχών του βιοκλιματικού σχεδιασμού και της αειφορίας. Στόχος είναι η διαμόρφωση κτιρίων που να είναι υγιή, ενεργειακά αποδοτικά (με σημαντική συμβολή στον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου), υψηλής ποιότητας, αισθητικά, με ορθές συνθήκες διαβίωσης για τους χρήστες τους. Πλέον υπάρχουν πολλές σύγχρονες πρακτικές που στηρίζουν την πράσινη ανακαίνιση, είναι οικονομικές και μπορούν να υποστηριχθούν από προγράμματα χρηματοδότησης- επιδότησης. Οι πρακτικές αυτές (μέθοδοι και υλικά) μπορούν να υποστηριχθούν επίσης από μηχανικούς, αρχιτέκτονες, σχεδιαστές και γενικά κατάλληλα καταρτισμένα συνεργεία. Ένας τρόπος προσδιορισμού του κατά πόσο τελικά η ανακαίνιση μιας κατοικίας ή ενός κτιρίου γενικότερα, αλλά και η αντίστοιχη κατασκευή καταφέρνουν να ακολουθούν τελικά τις πράσινες αρχές, είναι μέσω του υπολογισμού περιβαλλοντικών δεικτών. Με τους περιβαλλοντικούς δείκτες ελέγχονται τα χρησιμοποιούμενα υλικά και οι μέθοδοι ανακαίνισης-κατασκευής ώστενα μην προκαλείται σημαντική έκλυση CO2, να μην απαιτείται σημαντική κατανάλωση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα υλικά να είναι ανακυκλώσιμα και φιλικά στο περιβάλλον και τους χρήστες και η αφαίρεσή τους από τη φύση να μην επηρεάζει το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον κ.α.