Επιχειρηματική πολιτική και στρατηγική στην Ελλάδα στα πλαίσια της παρατεταμένης κρίσης

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται η αποτύπωση των γενικών θέσεων και πολιτικών του θεσμικού πλαισίου για τη σύσταση καθεστώτων Ενισχύσεων Ιδιωτικών Επενδύσεων για την περιφερειακή και οικονομική ανάπτυξη της χώρας του Νέου Αναπτυξιακού Νόμου 4399/2016.Ποιος είναι ο στόχος του Νέου Αναπτυξιακού Νόμου, ποια εργαλεία χρησιμοποιεί, ποιες καινοτομίες εισάγει και πως εναρμονίζεται με την επενδυτική στρατηγική της Ε.Ε. Μέσα από τη σύγκριση με τους προηγούμενους Αναπτυξιακούς Νόμους 2601/1998, 3299/2004 και 3908/2011 διαπιστώνονται οι αλλαγές και η προσέγγιση των στρατηγικών για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα προ και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Η μεθοδολογία που ακολουθείται αφορά στη μελέτη, αντιπαραβολή και συγκριτική αξιολόγηση του νομοθετικού πλαισίου έτσι όπως διαμορφώθηκε και τα στοιχεία αξιολογούνται περιγραφικά. Το τελικό συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι δεν αρκεί να νομοθετούνται Αναπτυξιακοί Νόμοι για την οικονομική και κοινωνική ευμάρεια της χώρας, αλλά ο τρόπος που αυτοί εφαρμόζονται και οι διαδικασίες που ακολουθούνται από το κράτος είναι οι καθοριστικοί παράγοντες για την επιτυχή ή όχι επίτευξη των στόχων.

The present thesis attempts to outline the general positions and policies of the institutional framework of thw New Development Law 4399/2016 on the establishment of Private Investment Aid schemes for the regional and economic development of the country. What the purpose of the New Development Law is, the tools it uses, the innovations it introduces and how it is in line with the EU's investment strategy. The changes and the approach of the entrepreneurship strategies in Greece before and during the economic crisis are noted through the comparison with the previous Development Laws, 2601/1998, 3299/2004 and 3908/2011. The methology followed relates to the study, comparison and comparative assessment of the legislative framework as it was shaped and the data are evaluated in a descriptive way. The final conclusion is that establishing development laws for the economic and social well-being of the country does dot suffice, since the way in which state procedures are followed are the determinants of successful or unsuccessful achievement of the goals.