Ένας θησαυρός στα σκουπίδια: σχεδίαση προϊόντων με τη χρήση ανακυκλωμένου πλαστικού

Abstract

Βιώνοντας μια γενικότερη, και όχι μόνο οικονομική, κρίση τα τελευταία χρόνια η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό συνηθειών που πια δεν λειτουργούν, κρίνεται επιτακτική. Συνεπώς το πέρασμα από ένα μοντέλο γραμμικής οικονομίας σε αυτό της ανταποδοτικής κυκλικής οικονομίας, αποτελεί σχεδιαστική πρόκληση σε πολλαπλά επίπεδα. Με αφετηρία την γνωριμία της φύσης των πλαστικών, ο αναγνώστης θα περιηγηθεί έπειτα σε μια σειρά προβλημάτων που έχουν προκύψει από τις ιδιότητές τους, παρακολουθώντας παράλληλα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των πλαστικών στον πλανήτη . Στην πορεία παρουσιάζονται διάφοροι μηχανισμοί επίλυσης των προβλημάτων που έχουν προκληθεί από την πλαστική ρύπανση και προτείνεται ένας εναλλακτικός τρόπος διαχείρισης πλαστικών συσκευασιών, με τη δημιουργία ενός νέου δικτύου ανταλλακτικής οικονομίας, με ανταποδοτική αξία, βασισμένη όχι σε νομισματικές πρακτικές. Η μελέτη εστιάζει κυρίως στην θαλάσσια πλαστική ρύπανση, για λόγους που ο αναγνώστης θα αντιληφθεί εν εξελίξει της ανάγνωσης. Φανερά λοιπόν, σκοπός αυτής της διπλωματικής μελέτης, είναι η συμβολή στην καλλιέργεια μιας νέας οικολογικότερης αντίληψης περί κατανάλωσης, η ευαισθητοποίηση για τον άμεσο αντίκτυπο της δραστηριότητάς του στο υφιστάμενο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης , κι επιπλέον η ενίσχυση των κινήτρων για ανακύκλωση των πλαστικών αποβλέποντας παράλληλα και στην μείωση του όγκου των συγκεντρωθέντων. Τελικός σταθμός των φιλοδοξιών μου, ήταν η εξαγωγή συμπερασμάτων για το βαθμό συμβολής και αποτελεσματικότητας της ανακύκλωσης προς την αειφορία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε πως “ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων αρχίζει με ένα βήμα” (Λάο Τσε). Καλώ λοιπόν τον αναγνώστη να αντιμετωπίσει την προσπάθεια μου ως ένα πρώτο βήμα για ένα ενδεχόμενο “ταξίδι χιλιομέτρων” που θα χρειαζόταν μελέτη πολύ παραπάνω μηνών για να φτάσουμε σε ένα τελικό “απτό” προορισμό.