Το θεωρητικό έργο του Arthur Danto για την τέχνη (1924-2013): η τέχνη μετά το τέλος της

Abstract

Το θέμα της εργασίας έχει ως βάση τη φιλοσοφική θεωρία, του φιλοσόφου και κριτικού τέχνης Arthur Danto, για το τέλος της τέχνης. Μετά την απαραίτητη αναδρομή στη βιογραφία του Danto, την επαγγελματική του εμπειρία και την επαφή του με την τέχνη, παρουσιάζονται και περιγράφονται κάποια από τα σημαντικότερα έργα του. Στη συνέχεια αναφέρομαι στη συζήτηση για το τι μπορεί να θεωρηθεί ως έργο τέχνης, στον ακριβή ορισμός της τέχνης που θεωρείται έτσι κι αλλιώς αμφισβητήσιμος, ενώ με παραδείγματα γίνεται λόγος για την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στα έργα τέχνης και στα απλά καθημερινά αντικείμενα, αλλά και στη μιμητική τέχνη και τους Πλατωνικούς ορισμούς. Η εστίαση της εργασίας είναι στην έννοια του «τέλους της τέχνης», έναν όρο που ευρύτατα χρησιμοποίησε ο Danto, ταυτίζοντάς τον με την έναρξη μιας νέας περιόδου κατά την οποία τα μέσα ορίζουν την τέχνη και την κοινωνία με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η τέχνη να απελευθερώνεται και να μην υπάρχουν πλέον όρια. Ακόμη, ο Danto, θέτει προς συζήτηση έναν νέο ορισμό της τέχνης κατά τον οποίο υπάρχουν δύο περιορισμοί: πρωταρχικά το έργο τέχνης πρέπει να αναφέρεται σε κάτι και ταυτόχρονα να έχει δικό του νόημα. Επιπλέον η εργασία αναφέρεται και στην αισθητική, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι για τον χαρακτηρισμό ενός αντικειμένου ως έργο τέχνης. Για να προσδιορίσει σωστά ο θεατής ένα έργο τέχνης θα πρέπει πρώτα να το ξεχωρίσει από τα απλά αντικείμενα και τότε να αντιδράσει ανάλογα. Τέλος η εργασία αναφέρεται και στην βιοτέχνη, η οποία αποτελείται από την ένωση της τέχνης, της τεχνολογίας και την βιολογίας. Για καλύτερη προσέγγιση της βιοτέχνης δίνονται παραδείγματα πρωτοπόρων καλλιτεχνών οι οποίοι πειραματίζονται με αυτήν.