Ενισχυμένη διασφάλιση δεδομένων στο υπολογιστικό νέφος: μια κατανεμημένη προσέγγιση

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία με τίτλο «Ενισχυμένη διασφάλιση δεδομένων στο υπολογιστικό νέφος: Μια κατανεμημένη προσέγγιση» εκπονήθηκε στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων, του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στα πλαίσια του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών του Τμήματος. Η βασική ιδέα για τη διπλωματική αυτή εργασία γεννήθηκε μετά από υλοποιήσεις που έκανα για τα εργαστηριακά μέρη των μαθημάτων «Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων», «Κατανεμημένα Συστήματα» και «Τεχνολογίες Δικτύων και Νέφους». Κατά την ενασχόλησή μου με τον προγραμματισμό για τα μαθήματα αυτά, μου δόθηκε η ευκαιρία αρχικά να συλλάβω μια πρωτότυπη δομή, έπειτα να σχεδιάσω την αρχιτεκτονική της και τέλος την υλοποιήσω. Ο προγραμματισμός, που ιδιαίτερα αγαπώ και που λειτούργησε ως ο κύριος πόλος έλξης για το συγκεκριμένο τμήμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου για τις σπουδές μου, η δομή και τα ζητούμενα των παραπάνω μαθημάτων, με οδήγησαν στη σύλληψη των όσων θα μελετήσετε στη συνέχεια. Ενώ οι εφαρμογές της πληροφορικής έχουν εισέλθει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας του σύγχρονου πολιτισμού και οι χρήστες εξοικειώνονται στη χρήση της τεχνολογίας με πολύ διαφορετικούς ρυθμούς από ότι πριν 30 χρόνια, δεν είναι σαφές η έκταση της ικανότητας τους να κρίνουν από μόνοι τους και αποτελεσματικά το βαθμό που τα δεδομένα τους είναι ασφαλή. Τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο νέφους τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε σε καθημερινή βάση (έξυπνα τηλέφωνα, τηλεοράσεις, υπολογιστές, υπηρεσίες ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, υπηρεσίες νέφους κ.α.), υπόσχονται πως μας εξασφαλίζουν το απόρρητο των δεδομένων μας. Το πως όμως εκλαμβάνει ο χρήστης την υπόσχεση αυτή και το αν γνωρίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες πίσω κάθε τέτοια υπόσχεση, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Υποπτευόμαστε ωστόσο (αν και θα πρέπει να το δεχόμαστε ως δεδομένο) πως ούτε το γνωστικό αντικείμενο των χρηστών είναι σχετικό με την πληροφορική, αλλά ούτε πως μπορεί να εξετάσει πως τα λεγόμενα των επιχειρήσεων ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Το πρόβλημα διογκώνεται αν στην εξίσωση προσθέσουμε πως πλέον τα δεδομένα των χρηστών μεταφορτώνονται στη νέφος συνεχώς και ο μόνος τρόπος που έχει ένας χρήστης στη διάθεση του για να εξετάσει την ασφάλεια των δεδομένων του, είναι οι διαπιστεύσεις που λαμβάνει κάθε εταιρία από φορείς που διαπιστεύουν τις εταιρίες για την ορθή λειτουργία τους (π.χ. κατά ISO[1]). Με λίγα λόγια δεν ξέρουμε αν ο χρήστης γνωρίζει πως να προφυλάξει τα δεδομένα του μόνος του, αλλά ούτε αν πρέπει να εμπιστευτούμε τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε. Τετριμμένη διαπίστωση μεν, πάντα ισχύουσα δε. Στην παρούσα εργασία που συνοδεύεται από εφαρμογή προτείνουμε μια τεχνική διαφύλαξης των δεδομένων των χρηστών, με μεθόδους διαχωρισμού, κρυπτογράφησης, μετονομασίας και διαμοιρασμού μεταξύ πολλών υπηρεσιών νέφους που τη στιγμή που γράφεται η εργασία θεωρούνται ασφαλείς.