Ποικιλότητα ιχθύων υποπαραλιακής ζώνης στο Αιγαίο Πέλαγος: μια συγκριτική προσέγγιση

Abstract

Η παρούσα εργασία είναι μια προσπάθεια να αναλυθούν δεδομένα αφθονίας ειδών ιχθύων σε ρηχό βραχώδες υπόστρωμα στο Αιγαίο πέλαγος, με τη χρήση 14 δεικτών α- ποικιλότητας, 4 μοντέλων κατανομής αφθονίας και 3 δεικτών β-ποικιλότητας. Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν αποτελούν μέρος από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια των προγραμμάτων MARISCA και PROTOMEDEA. Το ευρύ γεωγραφικό πλαίσιο, καθώς και οι πρότυπες μέθοδοι συλλογής δεδομένων που εφαρμόσθηκαν στα προγράμματα αυτά, είχαν ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί μεγάλος όγκος αξιόπιστων πρωτογενών δεδομένων. Η ομαδοποίηση των δεδομένων έγινε με δύο τρόπους, ώστε να συγκριθούν τα αποτελέσματα, αφενός μεταξύ των δύο βαθών (5m και 15m) στα οποία πραγματοποιήθηκαν οι δειγματοληψίες και αφετέρου μεταξύ τεσσάρων γεωγραφικών περιοχών. Οι τιμές των δεικτών α ποικιλότητας ελέχγθηκαν ως προς την κανονικότητα των κατανομών τους και εφαρμόστηκε σε αυτές η μέθοδος bootstrap. Οι συγκρίσεις μεταξύ των δύο βαθών στο πρώτο μέρος της ανάλυσης έγιναν με δοκιμές t-test ή Mann-Whitney, ανάλογα με τον εάν έγινε δεκτή ή υπόθεση της κανονικότητας των κατανομών τους. Στο δεύτερο μέρος, οι συγκρίσεις των δεικτών έγιναν ανά ζεύγη περιοχών με δοκιμές Mann-Whitney. Τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση μεταξύ των δύο βαθών και ότι η βιοποικιλότητα φαίνεται να αυξάνεται με το βάθος, για μικρά βάθη. Αυτό ενισχύει την υπόθεση ότι η σταθερότητα των συνθηκών είναι σημαντικός παράγοντας της βιοποικιλότητας. Για τις περιοχές, σημαντική διαφοροποίηση έδειξε η περιοχή της Μακεδονίας σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες περιοχές, αλλά η μεταβολή της ποικιλότητας μεταξύ των σταθμών κάθε περιοχής εμφανίστηκε εντονότερη στην περιοχή Κυκλάδων και Καλύμνου. Η περιεκτικότητα των υδάτων σε θρεπτικά υλικά και η ποικιλομορφία του περιβάλλοντος αντίστοιχα, φαίνεται να είναι οι κύριοι παράγοντες.