Εκπαίδευση ενηλίκων γυναικών λειτουργικά αναλφάβητων στις νέες τεχνολογίες

Abstract

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να καταδείξει τους λόγους για τους οποίους γυναίκες ηλικίας 40—55 ετών των Δήμων Θεσσαλονίκης, Παύλου Μελά και Πυλαίας-Πανοράματος-Χορτιάτη του Νομού Θεσσαλονίκης, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές μέσω των δομών της Διά Βίου Μάθησης. Οι ορισμοί, η σπουδαιότητα και η ιστορική διαδρομή της Διά Βίου Μάθησης αναφέρονται στα πρώτα κεφάλαια. Στη συνέχεια η εργασία επικεντρώνεται στα χαρακτηριστικά των ενήλικων εκπαιδευόμενων, τους λόγους και τους τρόπους εκμάθησης Νέων Τεχνολογιών στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Η έρευνα πεδίου εστιάζει στο γεγονός ότι οι γυναίκες, ως ευάλωτη κοινωνική ομάδα, μαθαίνουν να χρησιμοποιούν υπολογιστές, είτε από το φόβο του κοινωνικού αποκλεισμού, είτε με σκοπό τη διατήρηση της εργασίας και την επαγγελματική, κοινωνική και οικογενειακή τους αναβάθμιση, σε ένα περιβάλλον που προάγει την έννοια και την ιδεολογική ομοιομορφία του Ευρωπαίου πολίτη. Την ίδια στιγμή οι 52 γυναίκες ηλικίας 40-55 ετών των ανωτέρω δήμων θεωρούν ότι η γνώση υπολογιστών δεν είναι απαραίτητη για τη ζωή τους και ότι προτεραιτότητα γι αυτές έχει η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση παιδιών .

The purpose of this study is to demonstrate the reasons why women aged 40-55 years from the Municipalities of Thessaloniki, Pavlou Mela and Panorama-Chortiatis in Thessaloniki learn computing through Lifelong Learning structures. The first chapters deal with the definitions, the importance and the history of Lifelong Learning. The paper then concentrates on the characteristics of adult learners, their reasons for, and ways of, learning New Technologies in the modern globalized world. The fieldwork focuses on the fact that women -as a vulnerable group in society- learn computing either from fear of social exclusion, or to achieve their work and their professional, social and family upgrading in an environment that promotes the concept and ideological uniformity of European citizens. Furthermore, 52 women aged 40-55 years in these municipalities believe that computer literacy is not essential to their life and is not a priority, as they start a family and begin raising their children.