Διακυβέρνηση και πολιτική κοινών αγαθών: η περίπτωση της ιδιωτικοποίησης το νερού στην Ελλάδα

Abstract

Στην παρούσα εργασία εξετάζεται το ζήτημα της διαχείρισης των κοινών αγαθών και συγκεκριμένα του νερού. Η εργασία επικεντρώνεται στα κοινωνικοοικονομικά χαρακτηριστικά του νερού λαμβάνοντας υπόψη ότι το νερό αποτελεί ένα δημόσιο αγαθό θεμελιώδες για την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο παρουσιάζονται όλοι οι εμπλεκόμενοι που ασκούν πολιτική και επιρροή στην λήψη αποφάσεων σχετικά με τη διαχείριση του νερού όπως επίσης και τα επιχειρήματα που τίθενται υπέρ ή κατά της ιδιωτικοποίησης του. Στη εργασία αναλύονται χαρακτηριστικά παραδείγματα ιδιωτικοποιήσεων που υλοποιήθηκαν σε χώρες του εξωτερικού ενώ σε εθνικό επίπεδο επικεντρώνεται στη συζήτηση για την ιδιωτικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης και αποχέτευσης της Θεσσαλονίκης και του Βόλου. Η έρευνα της εργασίας εστιάζει στην καταγραφή των στάσεων και αντιλήψεων μελών συγκεκριμένων κινημάτων (SOSτε το νερό, Κίνηση Πολιτών Πηλίου και Βόλου για το Νερό) για τις κοινωνικό-οικονομικές επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης νερού. Πιο συγκεκριμένα, σκοπός της έρευνας είναι να εστιάσει στους παράγοντες που οδηγούν στη διαμόρφωση των αντιλήψεων των εμπλεκόμενων σε τέτοιες πολιτικές και στις έννοιες των δημοσιών/κοινών αγαθών και της βιώσιμης διαχείρισης. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται είναι η ποιοτική μέθοδος και εργαλείο αυτής η χρήση της ημιδομημένης συνέντευξης. Η ανάλυση του περιεχομένου των συνεντεύξεων ανέδειξε τους λόγους συμμετοχής των ατόμων αυτών σε τέτοιες δράσεις, την αναποτελεσματικότητα της διαχείρισης των δημοσίων υπηρεσιών ύδατος στην περιοχή τους χωρίς ωστόσο να θεωρείται ουσιαστικός λόγος ιδιωτικοποίησης τους. Αντίθετα κυρία αιτία ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών αυτών θεωρούν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Ενώ ως λύση στην πολιτική της ιδιωτικοποίησης προτείνεται η δημιουργία συνεταιρισμών.