Ηχητικές μετρήσεις και επίπεδα θορύβου σε κεντρική θέση της Μυτιλήνης

Abstract

Η προέλευση του ήχου μπορεί να οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες, σε ηχητικές δραστηριότητες ζώων, αλλά και σε ήχους γεωφυσικά προερχόμενους, χωρίς δηλαδή την παρέμβαση ζώων και ανθρώπου. Ο άνθρωπος αντιδρά ποικιλοτρόπως στο άκουσμα των ήχων. Μια συνηθισμένη απόκριση του ανθρώπου στα ηχητικά ερεθίσματα αποτελεί η περίπτωση όπου ο ήχος δεν προσφέρει καμία χρήσιμη πληροφορία και ευχαρίστηση και συνεπώς θεωρείται θόρυβος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ευχάριστου ήχου για τον άνθρωπο αποτελεί αυτός της μουσικής και οι βιολογικά παραγόμενοι ήχοι όπως το κελάιδισμα των πουλιών. Αντιθέτως, οι ήχοι προερχόμενοι από την οδική κυκλοφορία θεωρούνται ως ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα παραδείγματα θορύβου που αποτελούν συχνό πρόβλημα των μεγάλων πόλεων. Επιπλέον, η μέτρηση του ηχητικού επιπέδου με βάση την ανθρώπινη αντοχή σε αυτό, αποτελεί υποκειμενικό μέσο μέτρησης, ενώ η εύρεση της ακριβούς τιμής του παραπάνω επιπέδου, δύναται να εντοπισθεί με ένα όργανο μέτρησης ήχου, το ηχόμετρο. Η παρούσα πτυχιακή εργασία πραγματεύεται μετρήσεις οι οποίες λήφθηκαν με ηχόμετρο και καταλήγει στο γεγονός ότι, αν και, η πόλη της Μυτιλήνης είναι μία μικρή πόλη, παρ’ όλα αυτά χαρακτηρίζεται από έντονους ήχους οι οποίοι προκαλούν δυσφορία. Τέλος, προκειμένου τα επίπεδα θορύβου να περικλείονται εντός φυσιολογικών και ανεκτών από τους πολίτες επίπεδα, τόσο ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και αντίστοιχοι εγχώριοι φορείς, έχουν θεσπίσει νομοθετικά πλαίσια τα οποία καλό είναι να ακολουθούνται από τους πολίτες. Στην παρούσα εργασία, θα παρουσιαστούν αποτελέσματα τα οποία προκύπτουν από ηχητικές μετρήσεις. Η πλειοψηφία των καταγεγραμμένων μετρήσεων δεν υπερβαίνει τα θεσπισμένα όρια, αλλά τα πλησιάζει σε μεγάλο βαθμό.