Οι οικοδόμοι στην Μυτιλήνη την περίοδο 1970-1980

Abstract

Η εικόνα του οικοδόμου καθιερώθηκε στην Ελλάδα ως η κατεξοχήν εικόνα ενός εργάτη που εργάζεται σκληρά. Οι οικοδόμοι επίσης θεωρούνται γενικά ένα πρωτοπόρο, από κοινωνική, πολιτική και αγωνιστική σκοπιά, μέρος της εργατικής τάξης της χώρας. Η παρούσα εργασία μελετά μέσα από τις προφορικές μαρτυρίες, τις διαστάσεις της ζωής, της εργασίας και της συλλογικής δράσης των οικοδομών και τον τρόπο με τον οποίον η δουλειά τους επιδρά στην διαμόρφωση των ρόλων και ταυτοτήτων. Θα δούμε πως συγκροτείται το εργατικό δυναμικό και η εργασιακή ταυτότητα του οικοδόμου εργάτη και τις ιδιαιτερότητες του όσο αφορά το νησί της Λέσβου και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή της Μυτιλήνης. Παράλληλα μελετά τον τρόπο ένταξης των οικοδόμων στον συνδικαλισμό μέσα από το σωματείο τους και τις συνδικαλιστικές τους διεκδικήσεις κατά τις δεκαετίες του 1970 και 1980.

The image of construction workers was established in Greece as the prime representation of a hardworking worker. In this way, it has come to be considered by many to be one of the most pioneering social, political and racing aspects of the working class of the country. This paper deals through the oral testimonies about the dimensions of life, work and collective actions of construction workers and how their work affects the formation of gender roles and identities. We will see how the workforce was built up and the work identity of the construction worker and its particularities regarding Lesvos island and in particular the wider region of Mytilene and at the same time the incorporation of the workers into unionism through their union and their unionist claims during the decades 1970 and 1980.