Εντυπώσεις Βουλγαρικού σχίσματος - fragmenta ελληνικού τύπου της Κωνσταντινούπολης: 1870-1872

Abstract

Αντικείμενο της εργασίας είναι η διερεύνηση της αποτύπωσης του ρήγματος στο σώμα της μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης από το 1870 έως το 1872, όπως αυτό ενσωματώθηκε στον ελληνόφωνο Τύπο της Οθωμανικής Πρωτεύουσας. Ρήγμα εκ μέρους των Βουλγάρων ορθοδόξων της Αυτοκρατορίας, το οποίο αποκάλυψε, κινητοποίησε και έθεσε σε δοκιμασία ποικίλες τάσεις, βλέψεις, στοχεύσεις και αμυντικές οριοθετήσεις του εθνικού εαυτού της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως αυτές νοούνταν από τις ηγέτιδες ομάδες της και εκφράστηκαν δια του Τύπου της. Η εγγράμματη ελληνόφωνη κοινότητα που αποτελούσε τον αποδέκτη της αρθρογραφίας και ειδησεογραφίας του ελληνόφωνου Τύπου της Πόλης, καλούνταν να σχηματοποιηθεί, να διαμορφωθεί και να ενεργοποιηθεί για την διατήρηση προνομίων, την διάσωση οραμάτων ή τέλος την επιλογή κατεύθυνσης. Η βουλγαρική κίνηση, όχι μόνη, παρέσχε την αφορμή ορισμών και αναζητήσεων, όπως ακριβώς και η ιδεολογική πορεία που οδήγησε στην ελληνική επανάσταση, πάνω στο εθνικό και το πολιτικό, προσθέτοντας στον επιθετικό χαρακτήρα που προσέδιδε η ευρωστία του ελληνικού στοιχείου, την αμυντική οργάνωση λογοτακτικών σχημάτων, υπερασπίζοντας τον ηγεμονικό ρόλο της ελληνορθόδοξης κοινότητας μπροστά στις εξελίξεις που προοιωνίζονταν. Οι άξονες που αποτέλεσαν τον σκελετό της έρευνας είναι, οι κοινωνικές αποτυπώσεις Ελλήνων - Βουλγάρων, η ρητορική - ρηματική τάξη του "Βουλγαρικού" από την ελληνορθόδοξη ελίτ και τον Τύπο της και η ιδεολογική χρήση της ιστορίας, της γλώσσας και της θρησκείας.

The subject of this work is to investigate the imprint of the rift in the body of the Great Church of Constantinople from 1870 to 1872, as it was incorporated in the Greek-speaking Press of the Ottoman Capital. A strike on the part of the Bulgarian Orthodox of the Empire, which revealed, mobilized and tested a variety of tendencies, aspirations, aims and defensive demarcations of the national self of the Greek Orthodox community of the Ottoman Empire, as these were understood by its leading groups and expressed through its Press. The literate greek-speaking community, which was the recipient of the opinion articles and the news printed in the greek-speaking Press, was called upon to be shaped and activated for the preservation of privileges, the rescue of visions or, finally, the selection of direction. The Bulgarian movement, not alone, just as the ideological path that led to the Greek Revolution, gave rise to definitions and pursuits to the national and political, adding to the aggressive character given by the robustness of the Greek element, the defensive mechanisms of Discourse schemes, defending the hegemonic role of the Greek Orthodox community in the face of the evolving developments. The sectors of this work are: the social depictions of Greeks and Bulgarians, the rhetorical - verbal set of the "Bulgarian" by the Greek Orthodox elite and its Press, and, the ideological use of history, language and religion.