Χαρτογράφηση της ψηφιακής προβολής των μουσείων στον ελλαδικό χώρο

Abstract

Στην παρούσα εργασία μελετάται αν και κατά πόσο τα ελληνικά μουσεία έχουν ενταχθεί ή έστω εξοικειωθεί με τον ψηφιακό κόσμο. Ερευνάται αν γίνεται έστω προσπάθεια να ανταποκριθούν στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της σημερινής εποχής, επενδύοντας σε νέες τεχνολογίες και εντάσσοντας τες στο περιβάλλον του μουσείου. Ο στόχος, φυσικά, είναι να προσφέρουν στον επισκέπτη μια πιο ολοκληρωμένη μουσειακή εμπειρία, γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί με τη χρήση ίντερνετ και πολυμέσων. Δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει τα εκθέματά ενός μουσείου με απώτερο στόχο να τον παροτρύνει να το επισκεφθεί. Ο στόχος αυτός έχει όντως επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς το μουσείο πλέον μέσω της ψηφιακής του προβολής, δίνει την εντύπωση στο κοινό πώς είναι ένας πιο οικείος χώρος. Επιπλέον, το προσωπικό των μουσείων υποστηρίζει αρκετά την εκπαιδευτική αξία των νέων τεχνολογιών, καθώς έχει γίνει κατανοητό πως με αυτό τον τρόπο θα τραβήξουν την προσοχή του επισκέπτη και μάλιστα θα τον κατευθύνουν στην ενεργή συμμετοχή του. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια σύντομη αναφορά σχετικά με τον εκπαιδευτικό ρόλο των μουσείων και κατά πόσο έχει συμβάλει στην εξέλιξή τους. Έπειτα, στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι νέες ψηφιακές τεχνολογίες στο χώρο του πολιτισμού και συγκεκριμένα στο χώρο των μουσείων. Στο τρίτο και κύριο κεφάλαιο γίνεται μια εκτενής μελέτη σχετικά με τη ψηφιακή προβολή των μουσείων στον ελλαδικό χώρο. Συνολικά παρουσιάζονται διακόσια πενήντα μουσεία, χωρισμένα σε κατηγορίες με βάση τη θεματική τους. Πιο συγκεκριμένα, ερευνάται αν τα ελληνικά μουσεία διαθέτουν προσωπικό ιστότοπο. Είναι έτοιμα άραγε να ενταχθούν στον ψηφιακό κόσμο; Θα εκτιμηθεί για όσα διαθέτουν ιστοσελίδα, αν είναι προσεγμένος ή απαρχαιωμένος ο ιστότοπος τους. Επιπλέον, αναφέρεται πόσα μουσεία υλοποιούν εκπαιδευτικά προγράμματα και δράσεις με μουσειοσκευές ή με τη χρήση νέων μέσων, γεγονός που συμβάλει στη διασκεδαστική και εύκολη μετάδοση γνώσης σε μαθητές. Γίνεται μια πιο λεπτομερής παρουσίαση όσων μουσείων διαθέτουν τεχνολογικά εργαλεία και ψηφιακές εφαρμογές (ηλεκτρονική κοινότητα φίλων μουσείου, ηλεκτρονικός οδηγός του μουσείου, ηλεκτρονική βιβλιοθήκη, ηλεκτρονικό βιβλίο εντυπώσεων επισκεπτών, ηλεκτρονικό ημερολόγιο και πωλητήριο, εικονική περιήγηση του μουσείου και της συλλογής, 3d αναπαράσταση εκθεμάτων, διαδραστικοί χάρτες και χρονολόγιο, online εκπαιδευτικά παιχνίδια, εφαρμογή σε κινητή συσκευή, συστήματα κρατήσεων εισιτηρίων και στερεοσκοπικές εικόνες). Τέλος, μελετάται για όλα τα μουσεία, όσα διαθέτουν και όσα δε διαθέτουν προσωπική ιστοσελίδα, με ποια μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτοπροβάλλονται και σε ποιες σελίδες προβάλλονται ψηφιοποιημένα τα εκθέματα τους. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται δεκαέξι γραφήματα κι ένας χάρτης σχετικά με την έρευνα που προηγήθηκε, γεγονός που οδηγεί στα συμπεράσματα του πέμπτου και τελευταίου κεφαλαίου.