Αντιπαλότητα Σαουδικής Αραβίας - Ιράν: αίτια και προοπτικές

Abstract

Ο στόχος για την ηγεμονία στη Μέση Ανατολή, αποτελεί -έως σήμερα -ανεκπλήρωτο κομμάτι της πολιτικής πολλών κρατών, τόσο του Κόλπου, όσο και της Δύσης. Την εν λόγω φιλοδοξία έχουν και τα δύο κράτη ενδιαφέροντος της παρούσας πτυχιακής εργασίας, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία, η οποία φαίνεται να κατέχει δεσπόζουσα θέση στις διμερείς τους σχέσεις. Οι θρησκευτικές διαφορές και ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός των δυο κρατών για την ηγεμονία στην περιοχή έχουν απασχολήσει σε βάθος τη διεθνή γνώμη, εξαιτίας της αντιπροσωπευτικής φύσης της αντιπαλότητας (proxy wars) , η οποία επηρεάζει και απειλεί ζωτικά τις ισορροπίες στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή και αποτελεί καρδιά πολλών κρίσεών της, όπως ο εμφύλιος στην Υεμένη και τη Συρία κ.α. Η εργασία αυτή, αποσκοπεί τόσο στην κατανόηση του ιστορικού υπόβαθρου και των πολιτικών και εξωτερικών παραγόντων που συνετέλεσαν στη ρήξη των σχέσεων των δύο κρατών, ιδιαίτερα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Ισλαμική Επανάσταση στο Ιράν το 1979, ώστε να αποσαφηνισθεί ο ρόλος και ο αντίκτυπος αυτής στις περιφερειακές εξελίξεις (όπως οι αραβικές εξεγέρσεις), όσο και στο να κτιστεί ένα πολιτικό προφίλ για τις δύο δυνάμεις, για να κατανοηθούν οι διπλωματικές και στρατηγικές πολιτικές που υιοθετήθηκαν ύστερα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι οποίες άλλαξαν τις σχέσεις τους με τη Δύση.