Η σημασία της επαυξημένης πραγματικότητας στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας

Abstract

Η σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα έχει θέσει στην πρώτη γραμμή ενδιαφέροντος την εισαγωγή των ΤΠΕ στις τάξεις του μέλλοντος και την αξιοποίηση καινοτόμων τρόπων διδασκαλίας και μάθησης. Προς αυτήν την κατεύθυνση, δύναται να βοηθήσει η επαυξημένη πραγματικότητα (ΕΠ), ένα από τα πιο υποσχόμενα τεχνολογικά μέσα, που έχει κερδίσει τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον του εκπαιδευτικού κόσμου.

Η παρούσα διπλωματική εργασία αφορμώμενη από τα προαναφερόμενα εστιάζει στην ανάδειξη ζητημάτων παιδαγωγικής προσέγγισης και αξιοποίησης της ΕΠ και κινείται στο ερευνητικό πεδίο της Διδακτικής των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας (ΤΠΕ). Στόχος της ήταν οι ίδιοι/ες οι μαθητές/τριες Β΄ Λυκείου του ΓΕΛ Κρεμαστής Ρόδου να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν μια εφαρμογή επαυξημένης πραγματικότητας χώρου (location based augmented reality) μέσω της πλατφόρμας FreshAir και να διερευνηθεί πώς αυτό επιδρά στις επιδόσεις τους ως προς το γνωστικό αντικείμενο και στη δημιουργία κίνητρων για το γνωστικό αντικείμενο σε σχέση με μια πιο παραδοσιακή διδασκαλία.

Για τις ανάγκες της έρευνας εφαρμόστηκε η μέθοδος του ημι-πειραματικού σχεδιασμού με δυο ομάδες, μια πειραματική και μια ελέγχου, σε δείγμα 43 μαθητών/τριών. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν δυο τεστ τυπικής αξιολόγησης στο γνωστικό αντικείμενο (πριν και μετά την εφαρμογή της παρέμβασης) καθώς και το ερωτηματολόγιο Instructional Materials Motivation Survey (IMMS) που βασίζεται στο μοντέλο ARCS του Keller. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι μαθητές/τριες της πειραματικής ομάδας σημείωσαν υψηλότερη επίδοση στο γνωστικό αντικείμενο, όχι όμως στατιστικά σημαντική. Διαπιστώθηκε επιπρόσθετα ότι η ΕΠ είχε στατιστικά σημαντική επίδραση στην ενεργοποίηση των κινήτρων τους για μάθηση. Σημείωσαν μάλιστα υψηλότερους μέσους όρους από τους αντίστοιχους της ομάδας ελέγχου και στα τέσσερα κριτήρια για την ενεργοποίηση στη μάθηση (Προσοχή, Συνάφεια, Αυτοπεποίθηση και Ικανοποίηση). Ωστόσο, στατιστικά σημαντική διαφορά εντοπίστηκε μόνο στους παράγοντες της Προσοχής και της Ικανοποίησης.

Modern educational reality has set the introduction of ICT in future classes and the utilization of innovative methods of teaching and learning at the forefront of its interest. To this end, augmented reality (AR), one of the most promising technological means that has conquered the interest of the educational world in recent years, may help.

This thesis taking cue from the above focuses on highlighting issues of pedagogical approach and exploitation of AR and moves in the research field of Teaching of Information and Communication Technologies (ICT). The aim of this study was to have the students of the second grade of Kremasti Lyceum design and develop themselves a location based augmented reality application through the FreshAir platform and to explore how this impacts on their performance in relation to the module and on creating incentives for the subject, compared to more traditional teaching.

The study employed a quantitative, quasi-experimental study design with two groups, an experimental and a control one, from a sample of 43 students. For data collection the pre-test and post-test methodology was used with two standard assessment tests as well as the Instructional Materials Motivation Survey (IMMS) questionnaire based on Keller ARCS model. According to the survey results, the students of the experimental group achieved a higher performance on the subject, but not statistically significant. Additionally, it was found that AR had a statistically significant effect on the activation of their motivation for learning. They even scored higher averages than those of the control group in all four criteria for learning activation according to Keller’s model (Attention, Relevance, Confidence and Satisfaction). However, a statistically significant difference was detected only on the factors of Attention and Satisfaction.