Εφαρμογή επαρκών συστημάτων εσωτερικού ελέγχου στις μονάδες υγείας

Abstract

Σήμερα οι δημόσιοι οργανισμοί λειτουργούν σε ένα πολύπλοκο περιβάλλον, στο οποίο οι απαιτήσεις των πολιτών για διαφάνεια, αξιοπιστία και ποιοτικές υπηρεσίες έχουν αυξηθεί. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνεται η σημασία του εσωτερικού ελέγχου στους δημόσιους οργανισμούς. Ο εσωτερικός έλεγχος αποτελεί μία ανεξάρτητη και αντικειμενική δραστηριότητα σε έναν οργανισμό, η οποία διασφαλίζει τον έλεγχο των διαδικασιών, καθοδηγεί τον οργανισμό να βελτιώσει τις λειτουργίες του και ως εκ τούτου συμβάλλει στην προσθήκη αξίας. Ο εσωτερικός έλεγχος είναι μία εξαιρετικά σημαντική διαδικασία σε μία μονάδα υγείας, καθώς συμβάλλει στην καλύτερη διαχείριση των κινδύνων, στην αύξηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας, καθώς και στην αποτελεσματικότερη εταιρική διακυβέρνηση. Με αυτόν τον τρόπο, η δημόσια μονάδα υγείας μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητά της και να βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες της. Στην παρούσα έρευνα στόχος είναι να εξεταστούν τα πλεονεκτήματα που έχει ο εσωτερικός έλεγχος στις νοσοκομειακές μονάδες. Το δείγμα της έρευνας αποτελείται από 78 στελέχη που εργάζονται σε νοσοκομειακές μονάδες.

Συνολικά, τα αποτελέσματα της έρευνας κατέδειξαν ότι ο εσωτερικός έλεγχος που διενεργείται στις μονάδες υγείας δε συμβάλλει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην προσθήκη αξίας στις μονάδες υγείας. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι σε μέτριο μόνο βαθμό συμβάλλει στη διαχείριση κινδύνων και την εταιρική διακυβέρνηση, τον έλεγχο των εσωτερικών διαδικασιών του νοσοκομείου, την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των λειτουργιών, τη διαφάνεια των διαδικασιών, τη συμμόρφωση με υπάρχοντες κανονισμούς, τον έλεγχο των προμηθειών, τη βελτίωση της επικοινωνίας, την αξιοπιστία των οικονομικών καταστάσεων, τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση στρεβλώσεων, την αποδοτική διαχείριση των πόρων, τη συνολική βελτίωση των διαδικασιών εντός του νοσοκομείου, αλλά και τη μείωση εξόδων και κόστους λειτουργίας.

Ενδεχομένως τα παραπάνω αποτελέσματα να οφείλονται στο γεγονός ότι ο εσωτερικός ελεγκτής χαρακτηρίζεται μόνο σε μέτριο βαθμό από επάρκεια γνώσεων, όπως βρέθηκε στην παρούσα έρευνα, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαχρονικά οι μονάδες υγείας στην Ελλάδα. Ωστόσο, περαιτέρω έρευνα είναι σημαντική, προκειμένου να εξεταστεί σε μεγαλύτερο βάθος, με τη συμμετοχή στελεχών από περισσότερες μονάδες υγείας, η σημαντικότητα και τα πλεονεκτήματα του εσωτερικού ελέγχου.