Οργανωσιακή ανάλυση μιας αντι-εξουσιαστικής πολιτικής συνέλευσης

Abstract

Η παρούσα εργασία αποτελεί μια έρευνα πάνω στις σχέσεις που αναπτύσσουν τα άτομα που συμμετέχουν στο αντιεξουσιαστικό – αντιφασιστικό κίνημα στην Ελλάδα ως ατομικότητες και ως μέλη συλλογικοτητών. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνοχή των διάφορων ομάδων στο εσωτερικό τους και η επικοινωνία ή διαμάχη με άλλες ομάδες του πολιτικού αυτού χώρου. Σε ένα πρώτο επίπεδο θα αναλύσουμε το θεωρητικό πλαίσιο που έθεσε ο κοινωνιολόγος Shmuel Eisenstadt για τη δομή και τη δράση, παραθέτοντας διάφορα σημεία του σχήματος του και συγκρίνοντας τα με το κίνημα στην Ελλάδα. Έπειτα θα συγκεκριμενοποιήσουμε το ζήτημα σε ένα παράδειγμα, μια αυτο-οργανωμενή πολιτική συνέλευση μιας μικρής πόλης στην Ελλάδα. Σε όλο το φάσμα της εργασίας, προσπαθούμε να εντοπίσουμε τα διακριτά σημεία που μας οδηγούν στο να κατανοήσουμε τους τύπους ορθολογισμού του Max Weber: θεωρητικός - ιδεολογία, τυπικός - ρυθμίσεις, πρακτικός - συμφέρον, ουσιώδης - ηθικές αξίες. Σε όλους τους πολιτισμούς το πρόβλημα ανέκυψε στον τρόπο διαπλοκής του πρωταρχικού με τις απαιτήσεις των οικουμενικών αρχών και αυτό το πρόβλημα συγκρότησε ένα πιθανό σημείο διαμάχης μεταξύ των διαφορετικών ελίτ. Τέτοιες αντιπαραθέσεις και διαμάχες επηρεάστηκαν από ποικίλους αυτόνομους πολιτισμικούς και πολιτικούς φορείς επιρροής, όπου συγκρότησαν τον ιδεολογικό ανασχηματισμό των κέντρων και των συλλογικοτήτων για αγώνα.