Αναπαραστάσεις του παιδιού αναγνώστη σε βιβλία της παιδικής λογοτεχνίας

Abstract

Η ανάγνωση είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο, θεμελιώδες για τον ανθρώπινο πολιτισμό, πυρηνικό στην επικοινωνία. Τα ενήλικα άτομα με θέρμη προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν την αγάπη για την ανάγνωση στις νεότερες γενιές αφού η ικανότητα στην ανάγνωση είναι ένας δείκτης προσωπικής και κοινωνικής ευημερίας. Ένας παιδί δε γεννιέται αναγνώστης. Κατακτά την ουσία της ανάγνωσης μέσα από κοπιώδη και μακροχρόνια προσπάθεια. Η δε αγάπη για το βιβλίο είναι αμφίβολο αν θα κατακτηθεί και αν θα διατηρηθεί για πάντα. Η ανάγνωση είναι μία δεξιότητα που αναπτύσσεται δια βίου. Το άτομο μέσα από την ίδια την ανάγνωση γίνεται όλο και ικανότερος αναγνώστης χτίζοντας τα αναγνωστικά του εφόδια. Σε πλήθος βιβλίων της παιδικής λογοτεχνίας αναπαρίσταται το παιδί αναγνώστης. Τα έργα αυτά αντικατοπτρίζουν τις απόψεις των ενήλικων συγγραφέων τους για το παιδί αναγνώστη αλλά και την επιθυμία τους τα παιδιά να είναι αναγνώστες. Ωστόσο δεν θα μπορούσε να υπάρχει ομοιομορφία στο πώς απεικονίζεται το παιδί αναγνώστης στα έργα που αναπαριστούν την ανάγνωση. Στα πλαίσια αυτής της εργασίας, εξετάζονται τέσσερις κατηγορίες βιβλίων σε σχέση με τον τρόπο που αναπαριστούν την ανάγνωση και το παιδί αναγνώστη. Αναλύονται βιβλία όπου ο αναγνώστης εξερευνά τη μαγεία της ανάγνωσης και τα οποία ανήκουν στην κατηγορία των εικονοβιβλίων, και βιβλία που παρουσιάζουν το παιδί να αντιμετωπίζει τα βιβλία ως καταφυγή από την πραγματική ζωή. Επίσης αναλύονται βιβλία που τα παιδιά ενώ αρχικά αντιπαθούν την ανάγνωση, ένα πρόσωπο ή ένα γεγονός έρχεται να τα μυήσει στην φιλαναγνωσία. Τέλος, παρουσιάζονται βιβλία που εύγλωττα αναπαριστούν την εξέλιξη του παιδιού ως αναγνώστη το οποίο τελικά μέσα από την αγάπη του για τα βιβλία οδηγείται στην συγγραφή στην ενήλικη ζωή.