Διευκρίνηση λογισμικών προσθετικής τεχνολογίας και η εφαρμογή τους σε μηχανήματα πλοίων

Abstract

Η προσθετική κατασκευή (ΠΚ), που επίσης αναφέρεται ως εκτύπωση 3D, είναι ένα κοινό όνομα για τεχνολογίες όπου ένα αντικείμενο κατασκευάζεται στρώμα με στρώμα. Η προσθετικη κατασκευή επιτρέπει την κατασκευή τρισδιάστατων, στερεών αντικειμένων από ψηφιακά μοντέλα, και έτσι την υλοποίηση σύνθετων εξαρτημάτων. Αυτό σε αντίθεση με πολλές παραδοσιακές μεθόδους κατασκευής (αφαιρετική κατασκευή), όπου τα τελικά μέρη κατασκευάζονται από προκατασκευασμένη μορφή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η προσθετική κατασκευή μπορεί να θεωρηθεί ως συμπλήρωμα στις συμβατικές τεχνολογίες παραγωγής. Σε άλλες περιπτώσεις, είναι το μόνο μέσο μέσω του οποίου μπορούν να κατασκευαστούν πολύπλοκα προϊόντα. Η γκάμα των διαθέσιμων υλικών προς εκτύπωση είναι συνεχώς και γρήγορα αναπτυσσόμενη. Ενώ η προσθετική κατασκευή χρησιμοποιήθηκε αρχικά για την παραγωγή πρωτοτύπων, τώρα εφαρμόζεται όλο και περισσότερο στην κατασκευή τελικών προϊόντων. Ένα άλλο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ΠΚ είναι ο κατανεμημένος χαρακτήρας της. Η επιτόπια παραγωγή για τη συντήρηση γίνεται μια σημαντική εφαρμογή της ΠΚ. Ενώ η παραδοσιακή κατασκευή πραγματοποιείται κυρίως σε μια κεντρική εγκατάσταση, με τα προκύπτοντα ανταλλακτικά που διανέμονται στους τελικούς χρήστες, η ΠΚ έχει τη δυνατότητα εφαρμογής της κατασκευής στο σημείο χρήσης. Αυτό επιτρέπει καινοτομίες στην παραγωγή αλυσίδων αξίας, πολλές από τις οποίες δεν εχουν εφαρμοσθεί ακόμη. Δεδομένου ότι οι τεχνολογίες της ΠΚ είναι ακόμη ανώριμες, υπάρχει έλλειψη σχετικών προτύπων, κατευθυντήριων γραμμών και συστάσεων για την εμπιστοσύνη των ενδιαφερόμενων μερών. Ο ανώριμος χαρακτήρας των τεχνολογιών ΠΚ προκαλεί αβεβαιότητα και αυξημένη έκθεση σε κινδύνους για τους εμπλεκόμενους φορείς.