Το φαινόμενο της γυναικοκτονίας στην Ελλάδα(2015-2020): η τραγική κατάληξη της έμφυλης βίας στη χώρα

Abstract

Η γυναικοκτονία νοηματοδοτείται ως ιδιαίτερης βαρύτητας σεξιστικό έγκλημα που τοποθετείται στο έπακρο της έμφυλης βίας. Πρόκειται για πολυδιάστατο, πολύπλοκο φαινόμενο που εκτείνεται χρονικά και τοπικά και προεκτείνεται με συνέχεια επιπτώσεων πολλαπλών επιπέδων. Σκοπός της εν λόγω επιστημονικής έρευνας είναι να διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αντιληπτό το ζήτημα της γυναικοκτονίας στην ελληνική πραγματικότητα και να προσπελαστεί το θέμα μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες των συγγενών των θυμάτων και άμεσα εμπλεκόμενων αρμόδιων αρχών. Μετά τη βιβλιογραφική ανασκόπηση που καλύπτει το πρώτο μέρος της εργασίας και παρουσιάζει τη διασύνδεση του φαινομένου με την έμφυλη ανισότητα και βία, καθώς και το εύρος του ζητήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και τις στρατηγικές αντιμετώπισής του ως προβεβλημένη σύγχρονη αναγκαιότητα, ακολουθεί μια διερευνητική προσέγγιση μέσω ποιοτικής έρευνας. Η στρατηγική που ακολουθείται είναι αυτή της συνέντευξης η οποία και επιτρέπει την σε βάθος εκμαίευση των κρίσεων και των αντιλήψεων εμπλεκόμενων ατόμων σχετικά με το θέμα. Πιο αναλυτικά, το δείγμα της έρευνας αποτελούν συγγενείς τριών θυμάτων γυναικοκτονίας, ένας αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος και ένας υπαξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας επικεφαλής σχετικών υποθέσεων στην ελληνική κοινωνία. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν μέσα από την ενδελεχή ανάλυση των αποτελεσμάτων της έρευνας επιβεβαιώνουν ακράδαντα την προηγηθείσα θεωρητική πλαισίωση της έννοιας. Ειδικότερα, η έρευνα καταλήγει στην άμεση διασύνδεση των έμφυλων αντιλήψεων και της αντίστοιχης βίας με τη γυναικοκτονία, επισημαίνοντας το ρόλο της κοινωνίας στη συντήρηση του φαινομένου. Συγχρόνως, υπογραμμίζει τις μακρόπνοες επιπτώσεις της, ενώ αναδεικνύει την περιορισμένη γνώση των αρμόδιων αρχών για το ζήτημα και την αναγκαιότητα προβολής και ενημέρωσης για τη γυναικοκτονία σε πολιτειακό και κοινωνικό επίπεδο.

Femicide is considered to be a sex crime of particular importance and is placed in the centre of gender-based violence. It is a multidimensional, complex phenomenon which extends over time and place and has consequences at multiple levels. The aim of the present scientific research is to investigate the way in which the concept of femicide is perceived by the greek society as well as explore the subject matter by studying the experiences of the victims’ relatives and the competent authorities involved. The first part of the dissertation deals with the literature review and presents the interconnection between the phenomenon of femicide and gender inequality and violence, its global dimension as well as the strategies employed, which are an imposed contemporary necessity. In the following part, adopting a quantitative research approach, the data collection method of interview is employed in order to elicit the beliefs and perceptions concerning the issue from the persons involved. To be more specific, the participants of this study are family members of three femicide victims, an officer in the Coast Guard and a senior officer at Hellenic National Police, who is the head of the team responsible for such incidents in the greek society. The conclusions drawn after a thorough analysis of the research results verify the aforementioned theoretical frame of the concept. In particular, the research results in the direct interconnection between the gender perceptions and femicide violence, highlighting the role that the society plays in maintaining this phenomenon. At the same time, its long-term consequences are emphasized and the competent authorities’ limited knowledge of the subject matter as well as the necessity for projection and provision of information about femicide at a state and social level are also revealed.