Κυβερνοεκφοβισμός: απόψεις και εμπειρίες εκπαιδευτικών Π.Ε.

Abstract

Ο εκφοβισμός στο διαδίκτυο αποτελεί ένα σχετικά νέο φαινόμενο καθώς εμφανίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες ως μια παθογένεια του κυβερνοχώρου. Είναι ένα μειονέκτημα που ωστόσο δεν μειώνει την αξία των τεχνολογιών και τα πλεονεκτήματα του διαδικτύου. Είναι εξάλλου μια έκφανση του εκφοβισμού που έχει πολλές παραδοσιακές μορφές, όλες τους βλαβερές για όσους/ες τον υφίστανται. Ο κυβερνοεκφοβισμός έχει τεθεί στο μικροσκόπιο πολλών ερευνών και μελετών που επιχειρούν να ανιχνεύσουν και να καταγράψουν τις αιτίες, τις συνέπειες, τα μέσα πρόκλησης αλλά και τα ποσοτικά στοιχεία για την έκταση του φαινομένου και τα χαρακτηριστικά που διέπουν τόσο τους δράστες όσο και τα θύματα. Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος της οικογένειας και του σχολείου είναι κρίσιμος στην πρόληψη και την αντιμετώπιση του κυβερνοεκφοβισμού. Η παρούσα εργασία εστιάζει στις απόψεις και στις εμπειρίες των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το φαινόμενο του κυβερνοεκφοβισμού. Από αυτές επιβεβαιώνεται πως οι μαθητές/τριες αποφεύγουν να μιλήσουν για το ζήτημα στους/στις δασκάλους/ες τους. Επίσης, φάνηκε ότι προκύπτει η αναγκαιότητα για εκτενέστερη σχετική επιμόρφωσή των εκπαιδευτικών αλλά και ανάληψης μιας σειράς δράσεων από τη σχολική κοινότητα. Το δείγμα αποτελείται από 135 εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που δίδασκαν κατά το σχολικό έτος 2015-2016, σε σχολεία κυρίως της περιοχής του Αγρινίου. Μέσο συλλογής δεδομένων αποτέλεσε ερωτηματολόγιο κλειστού τύπου ενώ για την ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS.