Αυτεπάρκεια εφαρμογής συμπεριληπτικών παιδαγωγικών μεθόδων και στάσεις απέναντι σε μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες

Abstract

Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις στάσεις των εκπαιδευτικών γενικής και ειδικής αγωγής αναφορικά με τη συμπερίληψη παιδιών με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες στη γενική τάξη αλλά και την αυτεπάρκεια τους σε συμπεριληπτικές παιδαγωγικές μεθόδους. Από τη στιγμή που οι εκπαιδευτικοί διαδραματίζουν σπουδαίο ρόλο στην εφαρμογή των εκπαιδευτικών αποφάσεων, ενώ παράλληλα η επιτυχής συμπερίληψη των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες θα οδηγήσει σε μια πιο θετική αντίληψη της αυτεπάρκειας, κρίνεται αναγκαίο να διερευνηθούν οι παράγοντες που είναι καθοριστικοί ως προς την αντίληψη της αυτεπάρκειας των εκπαιδευτικών. Οι παράγοντες που διερευνώνται είναι: α) οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών για την αυτεπάρκεια τους, β) η σχέση της αυτεπάρκειας με παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, η προϋπηρεσία και τα σχετικά με ειδική αγωγή ακαδημαϊκά προσόντα και γ) οι στάσεις των εκπαιδευτικών απέναντι στους μαθητές με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 207 εκπαιδευτικοί σχολείων γενικής και ειδικής αγωγής στα Δωδεκάνησα. Τ δεδομένα συλλέχθηκαν με ποσοτική έρευνα, με την αξιοποίηση ενός ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου. Βάση των αποτελεσμάτων φαίνεται πως οι εκπαιδευτικοί σε γενικές γραμμές είναι θετικοί απέναντι στη συμπερίληψη των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες, μολονότι παρατηρήθηκαν διαφορές λόγω του φύλου και της πρότερης επιμόρφωσης αναφορικά με τις αντιλήψεις περί αυτεπάρκειας.