Κ.Κ.Ε. και εξουσία (1940-1944): ιστορική έρευνα και “διδακτική μετατόπιση” για την κατανόηση των εμφύλιων συγκρούσεων και του επαναστατικού φαινομένου στη σχολική πράξη

Abstract

Η μελέτη αυτή αποσκοπεί να καλύψει το ερευνητικό κενό που αφορά την περίοδο 1940-1944. Για την πληρέστερη κατανόηση των γεγονότων που έλαβαν χώρα αυτό το διάστημα χρειάζεται μια συστηματική μελέτη η οποία θα εστιάζει κυρίως στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (ΚΚΕ) και την πολιτική του κατά την περίοδο αυτή. Είναι αναγκαίο να μελετήσουμε με συστηματικό τρόπο πώς ένα κόμμα, το οποίο στην πραγματικότητα είχε διαλυθεί οργανωτικά από τα μέτρα που έλαβε το μεταξικό καθεστώς, μετασχηματίστηκε σε διάστημα λίγων μηνών σε έναν πολιτικό οργανισμό που είχε τη δυνατότητα να αναπτύξει τέτοια πολιτική δυναμική ώστε να καταστεί κόμμα εξουσίας και να απειλεί να μετασχηματίσει σχεδόν ριζικά το πολιτικό σύστημα όπως είχε διαμορφωθεί τις προηγούμενες δεκαετίες. Η διατριβή έρχεται να καλύψει αυτό το κενό διερευνώντας το θέμα «ΚΚΕ και εξουσία 1940-1944» και εστιάζοντας κυρίως σε δύο αλληλοτεμνόμενα ζητήματα. Η διεύρυνση της πολιτικής του επιρροής κατέστησε το ΚΚΕ πρωταγωνιστή των πολιτικών διεργασιών και βασικό διεκδικητή της εξουσίας μετά την Απελευθέρωση. Απ’ την άλλη, στις συνθήκες της κατοχικής Ελλάδας άσκησε de facto εξουσία σε πολλές περιοχές της ορεινής Ελλάδας. Παράλληλα, σε ειδικό κεφάλαιο εξετάζεται η πολιτική διαδρομή των Ελλήνων Κομμουνιστών στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Τέλος, στο Επίμετρο εξετάζεται το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων για την περίοδο 1940-1944 και προτείνονται τρόποι προσέγγισης τραυματικών γεγονότων, όπως αυτής της εμφύλιας σύγκρουσης στην Αθήνα τον Δεκέμβρη του 1944.